ጠቅላይ ሚንስትሩና ንቀታቸው!!........... (ተሻገር ምትኩ)

ጠቅላይ ሚንስትሩ ለተወካዮች ምክር ቤት የሰጡትን ንግግር በሃፍረት ተሞልቼ ከጎደኞቼ ጋር ሳየው ቆየሁ። በሚገርም ሁኔታ ያሳፍራል። እንዴት ኣንድን ሃገር በሃላፊነት መራለሁ ከሚል ግለሰብ እንደዛ አይነት የወረደ ንግግር ይደመጣል? ያው እኔም እሱ የፈጠረኝ ትውልድ ስለሆንኩ ያሉት ባይገርመኝም እንዴት አንድ ሰው በ 20 አመት ውስጥ እራሱን ጠብቆ መናገር ያቅተዋል? እኛ አማሮች ላይ ያሉት ላይ እመለስበታለሁ ግን በትንሹ ስለኣስተማሪዎች የተሰጠውን አስተያየት ስላናደደኝ ትንሽ ልበል። እዚህ ላይ አንድ ነገር ካላልኩ በጣም እወዳቸው የነበሩትን አስተማሪዎቼን የማዋርድ ስለመሰለኝም ጭምርም ነው።
አስተማሪዎች የተከበሩና ትውልድ ለመቅረጽ የሚጫወቱትን ሚና ለኣንባቢ በማስረዳት ማሰልቸት ኣልፈልግም። ግን እንበልና (ጠቅላይ ሚንስትሩ እንዳሉት) ከብዙ ሺ አስተማሪዎች ጥቂቶች መጥፎ ናቸው እንበል። እነዛ ግን በደካማነታቸው ስንት ሰው ጎድተዋል? 10 ሰው? 100 ሰው? 1000 ሰው? ምናልባተም በ አስር ሺዎች እንበል። ጠቅላይ ሚንስትሩና የሳቸው ጠባብ ፖሊሲ ኣንድ ትውልድ ደምስሶ ሁለተኛውን እያደነቆረ እንደሆነ አያውቃሉ? እሳችው ደካማ ሚልዋቸው አስተማሪዎች ስለጠቅላይ ሚኒስትሩ ሚሉትን ሰምተዋል? እንደሰማሁት ከሆነ ማይክራፎን ብዙ ግዜ ሲይዙ መስማት ይከብዳል ሲሉ እንጅ እስካሁን እውነት አልመሰለኝም ነበር።
ስለኛ አማሮች ደሞ ሲያወሩ ፡ ያው የለመደባቸውን ቤት ያፈራውን ከፋፍለህ ግዛን ሊጠቀሙብን የሞከሩ ይመስላል። ሲናገሩ “ምስራቅ ጎጃም” የሚለወን ቃል መጠቀማቸው ሌሎች አማሮች አፋችሁን ዝጉ ነው? ወይስ ጉዳዩ ጠቃላላ ኢትዮዽያዊያንን አይመለከትም ለማለት ነው? ያንን እንደወም እንደንቀትና ድፍረት ያዩ ፡ አማራው መደራጀት አለበት ብለው እየገፉበት ይገኛሉ። ስላልተደራጀን አንጠቃለን ሲሉን የነበሩትን ወንድሞቻችንን አሁን ጆሮቻንን ከፍተን መስማት ጀምረናል። ጠ/ሚንስትሩ ሚሉት በጣም ይገርማል ፡ የጉራ ፈርዳን አካባቢ አማሮች ምስራቅ ጎጃም አደረጉት የሚሉን ፣ ከ አንድ አካባቢ የመጡ ህዝቦች በመብዛታቸው የተነሳ የአራት ኪሎ ቤተመንግስቱንና አንዳንድ የ አዲስ አበባን ኣካባቢዎች የምኖች ሰፈር እየተባሉ እንደሚጠሩ ያውቃሉ?
የሰሞኑን የ ጠ/ሚንስትሩን ንግግር ወትሮው እንደምናደርገው ከ ጏደኞቼ ጋር አብረን ስንከታተለው ነበርን። በየጊዜው ስለሀገራችን ፖለቲካና ስለተለያዩ ጉዳዮች ተገናኝተን ምንወያይበት ሻይ ቤት (ኮፊ-ሀውስ) ተቀምጠን ሳለን ጏደኞቼ የተለመደውን ስድብና ዘለፋ ይሄ ሼባ ምናምን እያሉ ጠ/ሚንስትሩን ስብእና የሚነኩ ነገሮች ሲናገሩ ፡ ሁልግዜ ስራ በዝቶባቸው ነው እያልኩ እንደምከራከርላቸው ከትላንት በስትያ ግን ቃል ሳልተነፍስ ነገሩን ሳዳምጥ ቆየሁ። እንዴት ስራ አይብዛባቸው? በዚች ጉዳይ ላይ አስቡት እስቲ ፡ እራሳቸው መርማሪ ፖሊስ ፣ ከዛም አባራሪ ፖሊስ ፣ ባለሙያ ፍርድ ሰጪ(ወረቀት እጨርሳለሁ እንጂ ዝርዝሩ አያልቅም) እያለ ይቀጥላል። እናም እነዢህ ጏደኞቼ ሲያብጠለጥሉዋቸው “ይሄ ሼባ ጉራፈርዳን ምስራቅ ጎጃም አደረጉት ሚለን ሰሜን ጎንደርን ከነ ካርታው የምን ይዞታ አደረጉት እየተባለ እንደሚወራ አልሰማም እንዴ?” እያሉና የተለያየ ነገር በማንሳት ከፍ ዝቅ ሲያደርጉዋቸው አመሹ። ወጣትነት ጥሩ ነው። ከ ጠ/ሚንስትሩ ሚፈልቁትን የወረዱ ሃሳቦች ወይንም በትምህርት አለዛም በእድሜ የማስተካከል እድሉ አለን።

ይብላኘ ለሳቸው። እኛ ውጣቶች እንደውም ካስፈለገን የ አምስት አመት የ ስብእናና ውርደትን የመከላከል
ትራንስፎርሜሽን እቅድ አውጥተን 11 ፐርሰንት እድገት አክለንበት ምናሳካው ይመስለኛል።
በሰሞኑ የ ህዝብ ንግ ግር ላይ ጠ/ሚንዝትሩ ያለማፈር እንደዛ ሲተረተሩ እንዴት ከኔና ከኔ ትውልድ ጥሩ
ነገር ሊጠበቅ ይቻላል? ይሄ ሁሉ ውሸት አይናቸውን በጨው ኣጥበው ሲዋሹ እኔዴት ቢንቁን ነው? ከሱም
ብሶ አጎንብሶ አለ የሃገረ ሰው። ጠ/ሚንስትሩ ብሄራዊ ሆነው እኛ አማሮች ተነካን ስላልን ጎጠኞች ተብለን
የተፈረጅነው በየትኛው ስሌት ንው? እኔምለው ጠ/ሚንስትሩ በብዙ ሚልዮን የሚቆጠረውን የኢትዮዽያ
ህዝብን ትተው በጥቂት ሚልዮን እንደውም ወርደው በመንደርና አካባቢ ተደራጅተው ስልጣ ላይ
መፈናጠጣቸውን ረሱት እንዴ? አልፈው ተርፈው ኢትዮዽያን እያስተዳደርኩ ነው እያሉን ዞር ብለው
የዛው ኣናሳ ስብስብ መሪ ሆነው እስከዛሬ ህዋሀትን እያስተዳደሩ እንዳሉ ዘነጉት እንዴ? ያም ሆነ ይህ
አይደለም በ ፓርላማ ፊት ቢወራጩ ነጠላ ዘቅዝቀው እያለቀሱ ቢነግሩንም ምናምናቸው ከመሰላቸው
አዝንላቸዋለሁ። እወነቱን እናውቃለን። እናም ያባረረ ቢረሳም የተባረረ አይረሳም!!!

እኔን ለማግኝት ከፈለጉ ፡ teshagermitiku@yahoo.com በሚለው አድራሻ እገኛለሁ።

Tikur Sew bags close to 10 mln in first week

Saturday, 21 April 2012 05:48
By TIBEBESELASSIE TIGABU

The newly released Teddy Afro’s album “Tikur sew” hit a new record in Ethiopian music industry with a sale of 300,000 CD and 120,000 cassettes worth of close to ten million birr in less than a week.

This album sale was collected from Electra and Ambassel music shops in Addis Ababa and the other regions with the exception of northern Ethiopia which is distributed through Tana Entertainment.

Adika events and communication delivers the CDs worth of 17.50 birr and the cassettes with nine birr for the music shops and it was decided to be sold 25 birr for the CD and 13 birr for the cassettes on the market. 

With in less than a week Adika was able to get 6.3 million birr and the other share will go to the music shops.

Since the release of this album last week, April 14, the album has been sold in a huge quantity. Especially on the date of the release last Saturday a huge number of crowds were witnessed around the music shops in a long queue and also the album was sold on the street vendors.

Even if it was decided to be a fixed sale the album was even sold with a price of 50 birr on the streets.

“We notified through the different Medias not to buy the album more than the fixed price but some of the dealers were even talking about shortages while we are still delivering and selling the album more than the price,” says Ashenafi

The music shops requested 500,000 CDs and 200,000 cassettes and according to Ashenafi the album is still ongoing production.

This album has been also distributed abroad through Adika agents starting from the release date and according to Ashenafi Zeleke Adika events manager the sale of the album is not known yet.

የጎጃም ልዕልት, ..........ከተስፋዬ ገ/አብ

 April 20th, 2012 at 7:25 am 

“የእናቷን ውበት ወርሳለች” ይሏታል። ርግጥ ነው፣ ወይዘሮ ላቀች ይህ ቀረሽ የማይባሉ ደርባባ ወይዘሮ ነበሩ። የቀድሞ የወጣትነት ወዘናቸው ወደ ልጃቸው ተሻግሮ ማየት ችለዋል። በዚህም ተባለ በዚያ ልጅቱ የንጉስ ተክለሃይማኖት ሴት ልጅ ናት። ስምን መልአክ ያወጣዋልና ስሟ ንግስት ይባላል። ስለዚህ ቆንጆ ናት። ከቁንጅናዋ በላይ ግን ሊጠቀስላት የሚችል ቁምነገር ነበራት። ከደብረ ኤልያስ ገዳም በመጡ ሊቃውንት ፅህፈትና ቅኔ ተምራ ነበር። አባቷ እያሉ አጊጣለች። ርግጥ አሁን ፀሃይ ጠልቃባት ነበር…

ንጉስ ተክለሃይማኖት የልጃቸውን ወግ ማእረግ ሳያዩ አርፈው ነበርና ልእልቷን ለማጨት በክብር የሚጠየቅ ባለቤት፣ ወይም የሚከበርና የሚፈራ ወገን አልነበራትም። ስለዚህ ዘመኑ ያፈረጠማቸው ደጃዝማቾች የንጉሱን ሴት ልጅ ሚስት ለማድረግ ጦር ወደ መስበቅ ተቃርበው ነበር። ወይዘሮ ላቀች ውሉ ጠፍቶአቸዋል። በግራና በቀኝ የሚጎነታተሉትን ጉልበታም ባላባቶች ማስቀየም ተቸግረው፣ አንዱን መወሰን ሳይችሉ ብዙ ወራት አሳለፉ። የደጃዝማቾቹ የሽኩቻ ወሬም በእረኛው በኩል በየመንደሩና በየመልካው ይናኝ ይዞአል፣

(“ስማኝማ! ልጅ መርእድ … ደፈጫ ሲበላ የከረመ ወይፈን አምሃ ብሎ ለንግስት ላከላት ይባላል”

“መርእድ ንግስትን ሊያገባ? ይሄ ጎሮጎሞ አጋሚዶ! ንጉሱ ቢኖሩ መች ይደፍር ነበር?”

“ደጃች ገሰሰ ‘ንግስት የኔ ካልሆነች ህይወቴ ታልፋለች’ ብሏል አሉ”

“አዬየ! ማርያም ትሁነን እንግዲይህ….ለከርሞ ጦር መስበቅ አይቀርም…”)

በየቤተክስያኑ ወሬው ይሄ ብቻ ነበር። ወይዘሮ ላቀች ለደጃች መርእድ “ቃል ሰጥተዋል” የሚለውን ወሬ ተከትሎ ደግሞ፣ ልእልቲቱ አኩርፋለች የሚል ወሬ ሹክሹክታ ብቅ አለ። ይሄም ቢሆን አነጋግሮአል፣

“እናቷ ተፈቀደች እሷ ምናገባት?”

“አውሬ ድመት ናት ይላሉ”

“ጠበል መውሰድ ነው እንግዲይህ…”

ወይዘሮ ላቀች በልጃቸው ጉዳይ ክፉኛ ተቸግረው እንደነበር መፃህፍት ያወጋሉ። በርግጥ የመኳንንቱ ግፊት ቢበረታ፣ እናትየው “መርእድ ያንሳት” ሲሉ መስማማታቸው እውነት ነበር። ሆኖም የጎጃሟ ልእልት፣ “መርእድን አላገባም” በማለቷ በሁለቱ ደጃዝማቾች መካከል ውጥረቱ ከረረ። በልጅ መርእድና በደጃች ገሰሰ ወገኖች መካከል ግጭት የማይቀር መሆኑ ሲታወቅ፣ ጉዳዩ ወደ አጤ ምኒልክ እንዲደርስ ተደረገ። ለአንድ አመት ያህልም አጤ ምኒልክ ጣልቃ ገብተው ሲሸመግሉ ቆዩ። በመጨረሻ ግን ጉዳዩ እልባት አገኘ። ደጃች ገሰሰ የንጉሱን ልጅ እንዲያነሳ ከተወሰነ በሁዋላ፣ አጤ ምኒልክ ልጅ መርእድን ወደ አዲስአበባ አስጠሩት።

* * *

ልጅ መርእድ አዲሳባ ደርሶ ደጅ እየጠና መሆኑ ሲነገራቸው አጤ ምኒልክ በፍጥነት ወደ እልፍኝ እንዲቀርብ አዘዙ። ልጅ መርእድ ከንጉሰ ነገስቱ ዙፋን ፊት ቀርቦ በደንቡ መሰረት ለጥ ብሎ እጅ ነሳ።

“አረፍ በል” አሉት።

እየተርበተበተ ወንበር ያዘ።

“…ያልወደደችህን ልጅ ወዳኛለች ብለህ ጦርነት ልታነሳ ነበር” አሉት ቆጣ ብለው።

“ጃንሆይ! እንደሱ አይደለም…”

“እንደሱ ነው’ንጂ! ምን እንደሱ አይደለም ትለኛለህ?”

“እናቷ ወይዘሮ ላቀች ፈቅደውልኝ ነበር…”

“እናቷን ነው የምታገባ ልጅቷን?”

ልጅ መርእድ የሙግት ስልቱን ቀየረ፣

“ጃንሆይ! ደጃች ገሰሰ አስፈራርቶ ነው የወሰዳት…”

“አትቀላምድ!” ብለው ተቆጡ ንጉሱ፣ “….ዳኛ ሆነው እንዲፈርዱ ግራዝማች ወልደዮሃንስን ሾሜ ነበር። ግራዝማች ግን ዳኝነቱን ትተው ለአንተና ለአባትህ ወገን ሆኑ። እሷን፣ ‘ከጃንሆይ እናጣላሻለን’ ብላችሁ አስፈራርታችሁ አሳቧን ልትገለብጡ ፈለጋችሁ…”

“ጃንሆይ! እኔ ይሄን አላውቅም።”

“አንተ ይሄን አታውቅም? እንግዲያው አባትህ አልነገረህም ይሆናል። ንግስት ራሷ ወረቀት ጥፋ የሰደደችልኝ እጄ ላይ አለ። ‘መርእድን አልፈልግም፤ ገሰሰ ይሻለኛል’ ብላለች። ምን ትላለህ እንግዲህ?”

ልጅ መርእድ ተስፋ ባለመቁረጥ ይሟገት ቀጠለ…

“ጃንሆይ! ንግስት ሚስቴ እንድትሆን ተመኝቼ ነበር…”

“ልጅ መርእድ! በግድ ይሆናል እንዴ ታዲያ? እሷ እንደወደደችህ ነው’ንጂ፣ እገሌን ታግባ፣ እገሌን አታግባ የምለው እኔ ምን አግብቶኝ ነው? አንተስ ቀድሞውኑ የሷን ልብ ሳትይዝ እንዴት እጇን ለመያዝ ትቃጣለህ?”

“ጃንሆይ! አምሃ ብዬ ደፈጫ እየበላ ያደገ ወይፈን ልኬላት ነበር!”

“ወይፈን ሰጥተህ ልቧን ለማግኘት ተመኘህ? እንዴት ይሆናል? አባቷ ሞተባት እንጂ የንጉስ ልጅ ናት እኮ! ወይፈን ብቻ ሳይሆን፣ ጊደርና በቅሎ ጨምረህ ልትሰጣት ይገባ ነበር። እዚያው አባቷ አገር ጉልት ሰጥታችሁ መለማመጥ በተገባ። ሲሆን ሁለት ጉልት፣ ካልሆነ አንድ ጉልት ሰጥተህ አቆላምጠህ ባታለልካት ነበር እንጂ፣ እሷ ‘አይሆንልኝም፣ የወደድሁትን አገባለሁ’ ስትል እኔ ምን አደርግልሃለሁ? የንጉስ ተክለሃይማኖትን ልጅ እንደ ገረድ አንቄ ልሰጥህ ነው? ምን ይሁን ማለትህ ነው?”

“ጃንሆይ! መጀመሪያ ላይ እሺ ብላኝ ነበር እኮ…”

“አትቀላምድ! እሺ አላለችህም”

“ቆርቦ ያንሳኝ ብላ ነበር…”

“ጅላጅሎ! ቆርቦ ያንሳኝ ማለቷ ምን ማለት ነው? አንተ ባንድ እንደማትረጋ አውቃለች። ቆርበህ እንደማታነሳት አውቃ እምቢ ማለቷ ነው። ይሄ አይገባህም?”

በመጨረሻ ልጅ መርእድ ተሸነፈ።

“ተሳስቻለሁ ጃንሆይ! ይቅር ይበሉኝ” አለ።

ጃንሆይ ግን ተቆጥተውበት ስለነበር፣ “ተነስ ተከተለኝ” አሉትና ከዙፋናቸው ተነሱ።

በጃንሆይ ዙሪያ ነበሩት ሁሉ የሳቅ ድምፅ አሰሙ። ቀጥሎ የሚሆነው የገባው ልጅ መርእድ (ምናልባት እድሉን እያማረረ) ጃንሆይን ተከትሎ ወደ ጓዳ ገባ። በግራና በቀኝ ጠባባብ መስኮቶች ያሉት ሰፊ ክፍል ነበር። መካከሉ ላይ ካለው ጠረጴዛና አንድ ወንበር በቀር በክፍሉ ውስጥ አንዳችም እቃ አልነበረም። ግድግዳው ላይ የተለያዩ ዱላዎች ተንጠልጥለዋል። አጤ ምንሊክ ከሽመሎቹ አንዱን እየመረጡ እንዲህ አሉት፣

“ቀላምደህ ጦርነት ልታነሳ ነበር። ላጠፋኸው ጥፋት ጥሩ ፍትፍት መቅመስ አለብህ?”

“ጃንሆይ! አጥፍቻለሁ ብያለሁኮ!”

“ቢሆንም፣ ጠጅ ሳትቀምስማ አትወጣም…”

እንደ ራቻ እያገላበጡ ይገርፉት ጀመር። አጥንቱንና ክፉ ቦታ እንዳይመቱት እየተጠነቀቁ፣ ልክ አባት ልጁን እንደሚቀጣው አስጎንብሰው ጀርባ ጀርባውን በዱላ ዠለጡት። ይህችን የጃንሆይ የዱላ ፍትፍት ብዙዎች ፊታውራሪዎችና ራሶች ጭምር እንደቀመሷት ስለሚያውቅ፣ ልጅ መርእድም ድምፅ ሳያሰማ ቀጨሞውን በፀጥታ ጠጣ። አጤ ምኒልክ ዝቅተኛውን ቅጣት 12 ዱላ ካቀመሱት በሁዋላ ዱላውን እነበረበት ቦታ ሰቀሉ። እናም እንደገና ልጅ መርእድን አስከትለው ወደ እልፍኛቸው ተመለሱ። በቤተመንግስቱ ደንብና ስርአት መሰረትም ምኒልክ በዙፋናቸው፣ ልጅ መርእድም በቦታው ተቀመጡ።

በመጨረሻ እንዲህ ሲሉ አሰናበቱት፣

“…እስቲ ለማን እንደምንድርህ እናያለን። እዚሁ አካባቢ ቆይ!”

(የትረካ ምንጭ፡ ጳውሎስ ኞኞ፣ (አጤ ምኒልክ)፣ Count Gleichen – With the Mission to Menilik, ደጃዝማች ከበደ ተሰማ)

ዲያስፖራው ለአባይ ግድብ ግንባታ ያሳየው ተነሳሽነት መንግስትን ማሳዘኑ ታወቀ

ሚያዚያ ፲፪ (አስራ ሁለት) ቀን ፳፻፬ ዓ/ም
ኢሳት ዜና:-የውጭ ጉዳይ መስሪያ ቤት ሰሞኑን ይፋ ባወጣው መረጃ መሰረት በውጭ የሚገኙ ኢትዮጵያውያን ለአባይ ግድብ ግንባታ ያሳዩት ተነሳሽነት ዝቀተኛ መሆን፣ መንግስትን በእጅጉ ያበሳጨ ጉዳይ ሆኗል በማለት ዘጋቢያችን ከአዲስ አበባ መልእክቱን አስተላልፎአል። መንግስት ለግንባታው የሚውለውን አብዛኛውን የውጭ ምንዛሬ ከዲያስፖራው ለመሰብሰብ አቅዶ የነበረ ቢሆንም፣ ዲያስፖራው እስከ ዛሬ ያዋጣው ገንዘብ ከ7 ሚሊዮን ዶላር በታች መሆን መንግስት በዲያስፖራው ላይ የነበረውን እምነት እንዲያጣ አድርጎታል። አንድ የውጭ ጉዳይ ሰራተኛ ” ዘ ጋቨርመንት ኢዝ ፒስድ ኦፍ” በማለት የመንግስትን ስሜት ለማንጸባረቅ መሞከሩን የደረሰን ዜና ያመለክታል ።
መንግስት ለዲያስፖራው ምላሽ መቀዝቀዝ ተጠያቂ ያደረገው የተቃዋሚ ሀይሎችን ሲሆን፣ ኢሳት ቴሌቪዥን፣ ግንቦት7 ፣  የአሜሪካ ድምጽ፣ እንዲሁም ከድረገጽ ኢትዮሚዲያ፣  ከፓልቶክ ወቅታዊ የመወያያ መድረክ አፍራሽ ሚና መጫወታቸውን የውጭ ጉዳይ መስሪያ ቤት ሰራተኛው ለዘጋቢአችን ቃል በቃል ተናግሯል።
የአባይ ግንባታ ኮሚቴ ከውጭ ጉዳይ መስሪያ ቤት ጋር በመተባበር የፋሲካ በአልን ምክንያት በማድረግ ወደ አገራቸው የገቡ ኢትዮጵያውያንን ለማወያየት ማቀዱም ተስምቷል።
በውጭ የሚገኙ ኢትዮጵያውያን ብቻ ሳይሆኑ በአገር ውስጥ የሚገኙ ኢትዮጵያውያንም በአባይ ግንባታ ዙሪያ የሚያሳዩት የስሜት መቀዛቀዝ መንግስትን ያስደነገጠው ጉዳይ ሆኗል። አቶ መለስ ዜናዊ ከአመት በፊት መላውን የኢትዮጵያ ህዝብ በማስተባበር ግድቡን እንደሚጨርሱት ተናግረው የነበረ ቢሆንም፣ ከአመት በሁዋላ ኢትዮጵያዊያን ከ15 እስከ 20 በመቶ የሚሆነውን ወጪ ከሸፈኑ እንደ ትልቅ ስኬት እናየዋለን በማለት፣ በተዘዋዋሪ መንገድ በህዝቡ ምላሽ አለመርካታቸውን መግለጻቸው ይታወሳል። በርካታ ኢትዮጵያውያን አባይ አፈራችንን ብቻ ሳይሆን ኪሳችንን ጭምር ጠራርጎ እየወሰደው ነው በማለት ስሜታቸውን ሲገልጹ ይሰማል።
በአማራ ክልል የሚገኙ አርሶአደሮች ለአባይ ግድብ ቦንድ እንዲገዙ መገደዳቸው ከኢህአዴግ ካድሬዎች ጋር እያላተማቸው እንደሚገኝ መዘገባችን ይታወሳል። ብአዴን የአማራ አርሶ አደሮች እስከ ያዝነው ወር መጨረሻ ድረስ የ1 ቢሊዮን ብር ቦንድ መግዛት አለባቸው የሚል መመሪያ አውርዷል። መመሪያውን ተግባራዊ ለማድረግ የተንቀሳቀሱት ካድሬዎች ከገበሬው ያገኙት ምላሽ አሉታዊ በመሆኑ፣ ገበሬውን ማስፈራራት መጀመራቸውን ነው ደረሱን መረጃዎች የሚያመለክቱት።

ሙስሊሞች ዛሬ በአወልያ መስጊድ ተገኝተው ተቃውሞአቸውን አሰሙ

ሚያዚያ ፲፪ (አስራ ሁለት) ቀን ፳፻፬ ዓ/ም
ኢሳት ዜና:-በብዙ መቶ ሺዎች የሚቆጠሩ ሙስሊሞች ዛሬ በአወልያ መስጊድ ተገኝተው ተቃውሞአቸውን አሰሙ::
 በዛሬው የጁመዓ ጸሎት እጅግ በርካታ ቁጥር ያለው ሙስሊም ተገኝቶ በተለይ አቶ መለስ በቅርቡ ያደረጉትን ንግግር  መቃወሙን የደረሰን ዜና ያመለክታል። ወጣቱ፣ ጎልማሳው አዛውንቱ የአቶ መለስ ንግግር ክርስቲያኑን ከሙስሊሙ ለማጋጨት ሆን ተብሎ የቀ ረበ መሆኑን በመረዳት በተለያዩ መንገዶች ተቃውሞውን ሲገልጽ ተሰምቷል።
ከአራት ቀን በፊት አቶ መለስ ዜናዊ በፓርላማ ቀርበው ባደረጉት ንግግር ላይ ህዝበ ሙስሊሙ ቅሬታ የተሰማው መሆኑን የገለጹልን አንድ ታዋቂ ሙስሊም፣  ሰውየው ሆን ብለው ህዝቡን የሌለ ሥጋት በመፍጠር በሃይማኖት ለመከፋፈል የሚያመቻቸውን ንግግር ብለዋል። ታዋቂው ሙስሊም ከእንግዲህ በየመስኪዶች በምናደርገው የተቃውሞ ስብሰባ ላይ ፈቃደኛ የሆኑ ክርስቲያን ወንድሞቻችንና እህቶቻችን ተገኝተው ፣ መንግሥት በሀሰት የሚጭንብን ክስ መሠረት የሌለው እና በሠላማዊ መንገድ ሃይማኖቴን በመንግሥት ሰዎች ምርጫ ሳይሆን ራሳችን በመረጥናቸው ዑላማዎችና የአህባሽን ሳይሆን እስልምና የሚለንን ዶክትሪን እናምልክ፣  የሚል መሆኑን እንዲያረጋግጡ እንጠይቃለን “ብለዋል፡፡
በየመስኪዱ አቅራቢያ የሚገኙ የአጥቢያ ቤተክርስቲያን ክርስቲያኖችም ጥሪ ተላልፎላቸዋል ሲሉ ለኢሳት ዘጋቢ ገልጠዋል።
በአስኮ አቅራቢያ የምትኖረው ኢክራም ሞሀመድ በበኩሏ “እኔ መምህርት እና ሙስሊም ነኝ፣ ጠ/ሚንስትሩ በፓርላማ ቀርበው ንግግር ያደርጋሉ ሲባል ስለመምህራንና ስለሙስሊሙ ማህበረሰብ ያላቸውን ግንዛቤና አዎንታዊ የመፍትሄ ምላሻቸውን አደምጣለሁ ብዬ ጓጉቼ ነበር ፤ ሆኑም ተራ ቅጥፈት፣ ዛቻ፣ ማስፈራራያ፣ ንቀት እና እውነታውን በማድበስበስ ጥያቄዎቹን የጥቂቶች የማስመሰልና የማደፋፈን ንግግር ነው ያደረጉት፣ እንዲያውም እኛን በዘወርዋራ መንገድ የክርስቲያኖች ስጋት ሁሉ አስመስለው አቀረቡን ስለዚህ ይህ ሀሰት መሆኑን ለማሳየት ስብስባችን ላይ ክርስቲያን ወንድሞቻችንና እህቶቻችን እንዲገኙ እየጠየቅን” ነው ብላለች፡፡
ሌላ ወጣት ደግሞ ተቃውሞው ከእንግዲህ በመላ አገሪቱ በሚደረጉት መስኪዶች ተጠናክሮ የሚቀጥል መሆኑን፣ መንግስት የፈለገውን የሀይል እርምጃ ቢወስድ ወደ ሁዋላ እንደማይመለሱ ገልጦ፣ መንግስት ጥያቄውን በሀይል ለመጨፍለቅ የሚያደርገው ሙከራ ህዝቡን ይበልጥ እያስቆጣ የሚሄድ እንጅ የሚያረጋጋው አይሆንም ብሎአል።
ይህ በእንዲህ እንዳለ ባለፈው ዓርብ ቃሊቲ ቻራሊያ አቅራቢያ በሚገኘው መስኪድ ውስጥ መጅሊስ አይወክለንም የሚል ቲሸርት የለበሱ ሙስሊሞችን የፌዴራል ፖሊስ ከመስኪድ እያስወጣ በቁጥጥር ሥር እንዳዋላቸው ለማወቅ ተችሏል፡፡

“መለስ መጀመሪያ እናቴን አገባ፤ ቀጥሎ አባቴን አስገደለ” – የክንፈ ገ/መድህን ልጅ በረከት

Bereket Kinfe (in the middle wearing cream shirt), son of Azeb Mesfin (currently Meles Zenawi's wife) and the late Kinfe Gebremedhin

ወላጅ እናቱን ወ/ሮ አዜብ መስፍንን ለመጎብኘት ወደ ቤተ መንግስት እንዳይገባ በደህንነት ሚ/ሩ ጌታቸው አሰፋ የተከለከለው የሟቹ ክንፈ ገ/መድህን የጀመሪያ ልጅ “መለስ መጀመሪያ እናቴን አገባ ቀጥሎ አባቴን አስገደለ፤ መለስ ዜናዊን እፋረደዋለሁ”ብሎ በአደባባይ መናገሩ በርካታ ሲኒየር የሕወሓት አባላትን ማሳፈሩን ሆርን ታይምስ የተባለው መጽሄት ዘገበ።

አቶ መለስ ዜናዊ ከቀድሞው የደህንነት ሚ/ሩ ክንፈ ገ/መድህን የአሁኑ ባለቤቱን አዜብ መስፍንን በ1970ዎቹ መጀመሪያ ላይ እንደወሰደ የዘገበው መጽሄቱ በረከት ክንፈ ያን ጊዜ የ2 ዓመት ሕጻን ልጅ ነበር ብሏል። በረከት ክንፈ ወላጅ አባቱ አቶ ክንፈ ገ/መድህንን በ8 ጥይት መትተው የገዱሉት ሻለቃ ጸሐዬ የመለስ ቀኝ እጅ ናቸው በማለት ለ6 ዓመታት በ እስር ላይ በቆዩበት ጊዜ በተደጋጋሚ ሊጎበኛቸው ያቀረበው ጥያቄ ውድቅ እንደሆነበርና የሻለቃ ጸሐዬ ባልታሰበ ለሊት ድንገት መገደል ምስጢሩን ለመደበቅ የተደረገ ሙከራ ነው በማለት ጥያቄ ማንሳቱን ሆርን ታይምስ መጽሄት አጋልጧል።

በተለይ ከአባቱ መገደል በኋላ የደባል ሱስ ባለቤት ሊሆን ችሏል የተባለው የአቶ ክንፈ ገ/መድህን ልጅ ወላጅ እናቱ አዜብ መስፍን ከቤተመንግስት ውጭ ሁልጊዜ እንደሚያገኙት መጽሔቱ ገልጾ በእንጀራ አባቱ አቶ መለስ ላይ አንድ ነገር ሊያደርግ ይችላል በሚል ፍራቻ ልጁ ወደ ቤተ መንግስት እንዳይገባ ተከልክሏል ብሏል።

በቅርቡ በኖርዌይ ኦስሎና በሲንጋፖር ለጭንቅላት ቲሞር ሕክምና ሄደ የነበሩት አቶ መለስ አሁን ባለው ሁኔታ የኢትዮጵያ ጠ/ሚ/ር እርሳቸው ሳይሆኑ ባለቤታቸው አዜብ መስፍን ናቸው ማለት ይቻላል የሚለው መጽሔቱ ከርሱ በተጨማሪም የሕወሓት አንጋፋ ታጋይ አቶ ስብሃት ነጋም ወደ ቤተመንግስት እንዳይገቡ በወ/ሮ አዜብ ተከልክለዋል። የሟቹ የክንፈ ገ/መድህን ልጅ አንድ እርምጃ እንዳይወስድ በአዜብ የተመረጡት ባለስልጣናት ቴዎድሮስ አድሃኖም፣ ወርቅነህ ገበየሁ፣ ጌታቸው አሰፋ፣ በረከት ስምዖንና አባ ዱላ ገመዳ መሆናቸውም ተዘግቧል።

የዘ-ሐበሻ ጋዜጣ ዋና አዘጋጅ ሔኖክ ዓለማየሁ ኢትዮጵያ ውስጥ በሚያሳትማት መዲና ጋዜጣ ላይ “ከክንፈ ገ/መድህን ግድያ በስተጀርባ የአቶ መለስ እጅ አለበት” በሚል ከአንድ የሕወሓት ሴት ታጋይ የተገኘ ምስጢራዊ ዜናን በማውጣቱ አቶ መለስ የሚያዙት ፍትህ ሚ/ር በአዘጋጁ ላይ ክስ በመመስረት ምንጭህን አምጣ በሚል ለእስር ተዳርጎ እንደነበርና፤ “ምንጬን አልናገርም” ያለው ሔኖክ ለ24 ሰዓታት በማዕከላዊ እስር ቤት ጨለማ ክፍል ታስሮ በ10 ሺህ ብር ዋስትና መለቀቁ የቅርብ ጊዜ ትዝታ ነበር።S

የካድሬው የፍቅር ደብዳቤ 3

abetokichaw ♦ April 20, 2012 ♦ 

ይህ ፅሑፍ “አርብ አርብ ይሸበራል ኢየሩሳሌም” በተባለበት በዕለተ ጁምአ ለምትታተመው ፍትህ ጋዜጣ የተሰናዳ  ነው። ከጋዜጣዋ ርቃችሁ ለምትገኙ ወዳጆች ደግም እነሆ በዚህ መልኩ…

የፍቅር ደብዳቤውን ያሰናዳው ታታሪ ካድሬ ከዚህ በፊት ቁጥር አንዱን በአውራምባ መፅሔት፣ እንዲሁም ቁጥር ሁለቱን ደግሞ በአውራምባ ጋዜጣ ላይ ታትመውለታል። የዛሬውም የነዛ ተከታይ መሆኑ ነው። እሱም ይበርታ ይበርታ እና ይፃፍ ፤ እርስዎም ይበርቱና ያንብቡለት!

ይድረስ እንደ ሰማህታት ሀውልት በልቤ ውስጥ ለተተከልሽ፣ እንደ መደበኛ ግምገማ ሁሌ ለምታስጨንቂኝ፣ እንደ ድርጅታችን አርማ ዘወትር ለምትታይኝ፣ እንደ ውሎ አበል ለምትናፍቂኝ ውድ ፍቅሬ፤ ለጤናሽ እንደምን አለሽ? መቼም የተዘረጋው የጤና ኤክስቴንሽን ፕሮግራም እያለ እንከን ያጋጥምሻል ብዬ አላስብም!

የኔ እመቤት እኔ ከድርጅታዊ ስራዬ ጎን ለጎን፤ ዘወትር አንቺን ማሰብ እና ስለ አንቺ መጨነቅ ኦቨር ታይም የማልጠይቅበት በራስ ተነሳሽነት የማከናውነው የየዕለት ተግባሬ ሆኗል።

የኔ ውድ ይሄን  ሰሞን  ደግሞ ለምን እንደሁ እንጃልኝ ከእጄ የምታመልጪኝ እየመሰለኝ ስጨነቅ እና ስጠበብ ከርሜልሻለሁ።

ያስያዝሽኝ ፍቅር ህዝባዊ መሰረት እንዳለው ፓርቲያችን የጠነከረ ነው። ቢሆንም ከአንቺ ዘንድ ያለውን ቁርጠኝነት እስከ አሁን ባለማወቄ የተነሳ እሰጋለሁ። ከአሁን አሁን የኪራይ ሰብሳቢነት ባህርይ የተጠናወታቸው ግለሰቦች ወስደው ለግላቸው ያደርጓት ይሆን? ብዬ እጨነቃለሁ።

ያው አንቺም እንደምታውቂው በአሁኑ ግዜ የሁላችንም ዋነኛ ችግር ሙሰኝነት፣ ግለኝነት እና ኪራይ ሰብሳቢነት ነው። ለሰዎች ያለማሰብ ለህብረተሰቡ ያለመጨነቅ የዘቀጠ አሰራር በየቦታው ተንሰራፍቷል። ታድያ ምድረ ኪራይ ሰብሳቢ እንደ መሬት ወረራ ሊቀራመትሽ የሞት ሽረት ትግል ሲያደርግ እየታየኝ ከአሁን አሁን አጣት ይሆን ብዬ እጨነቃለሁ።

የኔ እመቤት ነጋ ጠባ በስስት ነው የምመለከትሽ። በሀገሪቱ ላይ የሚነሳ ማነኛውም ጉምጉምታ አንቺን የሚያሳጣኝ እየመሰለኝ ስጨነቅ ብትመለከቺኝ ታዝኚልኝ ነበር። ጋዜጠኞች የሚያስቡት፣ ፖለቲከኞች የሚናገሩት፣ መምህራን የሚጠይቁት ሁላ እኔ እና አንቺን ለማለያየት ታስቦ ነው ስል እጨነቃለሁ። የኔ ቆንጆ የአወሊያው ሰላት፣ የዋልድባው ሱባኤ ሳይቀር እኔን ከአንቺ ለመነጠል ሆን ተብሎ የሚጠነሰስ ሴራ እየመሰለኝ ስጋቴ እንደ ዋጋ ግሽበቱ ከእለት እለት እየጨመረብኝ ነው።

እውነቱን ለመናገር አንዳንድ ግዜ ሰዉን በሙሉ በአሸባሪነት ክስ ዘብጥያ አውርጄ ብቻችንን የምንኖርባት ምድር ለመፍጠር እመኛለሁ።

አበዛኸው አትበይኝና ማንም እንዲጠጋሽ አልፈልግም። እንኳንስ ሌላ ቀርቶ ጥቃቅን እና አነስተኛ ማህበራት፣ የወጣቶች እና ሴቶች ሊግ፣ እንኳን አንቺን በነፃነት እንዲያቅፉብኝ አልሻም። እኔው ማህበር ልሁንሽ የኔ ቆንጆ፣ እኔው ላደራጅሽ የኔ እመቤት፤ እኔው ልቀፍሽ የኔ ሸጋ። እመኚኝ እሺ ካልሽኝ፤ በአጭር ግዜ መካከለኛ ፍቅር ካላቸው ግለሰቦች ተርታ እንሰለፋለን።

እሳሳልሻለሁ።

ለዚህም ነው፤ ተሳክቶልኝ ከአንቺ ጋር ግንባር ፈጥረን አብረን መኖር እስክንጀምር ድረስ ማንም እንዳያይብኝ፣ ማንም እንዳይረብሽብኝ፤ ብድር እና ቁጠባ ተቋም ውስጥ ላስቀምጣት ይሆን…? ብዬ የማስበው።

እውነቴ ነው የኔ ቆንጆ እንደምታውቂው፤ ከለበስኳት ሱፍ እና ከጥቂት መፅሀፎቼ ውጪ የሚቆጠብ ገንዘብ የለኝም። ሀብቴ አንቺ ነሽ። አንቺኑ ልንከባከብ፤ አንቺኑ ለዘላለም እንድትቆይ ክፉም እንዳይነካሽ፤ በቁጠባ ባንክ ላስቀምጥሽ። እናም ከጫጫታውም ከግርግሩም የፀዳሽ ሁኚልኝ።

አረ የኔስ ስስት ለጉድ ነው፤ ሰሞኑን ያ ቴውድሮስ ካሳሁን ያወጣው አዲስ ዘፈን ተለቆ፤ ከተማዋን የግሉ ጭፈራ ቤት አስመስሎት የለ? እናልሽ ፍቅሬን በሙዚቃ ሊበጠብጡብኝ ነው እንዴ? ብዬ ለመላው የከተማ ነዋሪ ሙዚቃውን እንዲቀንሱ መመሪያ መስጠት ሲያሰኘኝ ሰንብቶልሻል። እውነቴን ነው የኔ ቆንጆ አንቺ ካልሽኝ አደርገዋለሁ። አንቺን  ለመጠበቅ እንኳንስ ሙዚቃ ወንዛ ወንዙን ሁሉ እገድባለሁ።

አረ ሳልነግርሽ በቅርቡ ጓደኞቼ የዳቦ ስም አውጣላት ብለው አበሳዬን ሲያሳዩኝ ነበር። እንደ አቅጣጫ፤  ሳንጋባ የዳቦ ስም ሊኖር እንደማይችል ግንዛቤው አለኝ። ነገር ግን እውነትም ከወዲሁ ቅደመ ዝግጅት ባደርግ አይከፋም ብዬ አንዳንድ ስሞችን መርጨልሻለሁ።

ሚሊኒየም አበባ

ልክ አንቺን ሙሉ በሙሉ በቁጥጥር ስር እንዳዋልኩ ያኔ ለእኔ አዲስ ጊዜ፤ አዲስ ዘመን እንደመጣልኝ እቆጥረዋለሁ። ያ ግዜ ግን መቼ ይሆን…? በአስተማማኝ ሁኔታ እጄ ላይ ሆነሽ ለሚቀጥሉት አርባ እና ሃምሳ… አረ ያንሳል መቶ አመታት አብረን እንድንኖር እፈልጋለሁ።

ቦንድ አለሜ

ይህንን ስም የመረጥኩልሽ ልማት ላይ ያለሽን ቁርጠኝነት አሳምሬ ስለማውቅ ነው። “እኔ ለአባይ በገንዘቤም በጉለበቴም ዘራፍ እላለሁ!” ያልሽ የልማት አርበኛ መሆንሽን መቼ አጣሁት? ከዛም በላይ ግን አንቺ ማለት ዛሬ በቁጠባ ባንኬ ያስቀመጥኩሽ እና ነገ የምመነዝርሽ ሀብቴ መሆንሽን ለማመላከት “ቦንድ አለም” ብዬሻለሁ።

ህዳሴ ወርቅ

አንቺ ለእኔ አዲስ ህይወት ነሽ። ባለፉት ጨቋኝ ሴቶች ከፍቅር ልማት ርቆ የቆየው ልቤ በአንቺ  እንደሚያገግም አዲስ ራዕይ ይታየኛል። እንግዲህ መቶ ፐርሰንት የእኔ ከሆንሽ ከዚህ በላይ ህዳሴ ከየት ይመጣል?

የኔ እመቤት ይሄ ብቻ አይምሰልሽ በርካታ ስሞችን አዘጋጅቼልሻለሁ። “ግድብ ነሽ፤ ሽብር ይራቅ፣ ልማቴ፣ ሊዝ አዋጄ…” ምን ያላልኩሽ አለ! የአንቺን ይሁንታ ብቻ ላግኝ እንጂ ያዘጋጀኋቸውን ስሞች በሙሉ ከነ ምክንያቶቼ ዘርዝሬ እነግርሽ እና አሳታፊ በሆነ መልኩ ተወያይተንበት አንዱን እናፀድቃለን። በአካሄዴ እንደምትደሰቺ ባለ ሙሉ ተስፋ ነኝ።

እመቤቴ፤

በየ አቅጣጫው የተነሱ ፀረ ፍቅር ሃይሎች በተቀነባባረ መልኩ ሊያለያዩን እንደሚያሴሩ አውቃለሁ። አንቺም ይህንን ግንዛቤ ልትወስጂ ይገባል። ማንም ወደዳጅ መሳይ መጥቶ ጥገኛ እንዳይሆንብሽ ጥንቃቄ አድርጊ። ዘንድሮ ማንም የማይታመንበት ሁኔታ ነው ያለው።

ውዴ

እንደምንም ብዬ አውራ ፓርቲሽ ሆኜ ለዘለቄታው አብሬሽ መኖር እስክንጀምር ድረስ ራስሽን ከኒዮ ሊበራል ሀይሎች ጠብቀሽ እና በአብዮታዊ ዲሞክራሲ ሀይማኖትሽ ፀንተሽ እንደምትጠብቂኝ ዘጠና ዘጠኝ ነጥብ ስድስት በመቶ እርግጠኛ ነኝ!

ከሰላምታ ጋር!

‹‹እየተፈጸመ ያለው ስህተት የኢትዮጵያን ብሔራዊ ማንነትና አንድነት ጥያቄ ውስጥ የሚከትና የሚሸራርፍ ነው››

Wednesday, 28 March 2012 14:21
By Henock Yare

-    አቶ አብርሃም ዓለሙ፣ በአዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት ሊቀመንበር

አዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ አዲስ አወቃቀርና አደረጃጀት በማከናወን ላይ ይገኛል፡፡ በቅርቡ ይፋ እንደሆነ በተነገረለት አደረጃጀት በሰብአዊ ሳይንስ (ሂዩማኒቲስ ፋኩልቲ) ሥር የሚገኘው የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት መታጠፉ እየተገለጸ ነው፡፡

ጉዳዩን አስመልክቶ ሔኖክ ያሬድ የክፍለ ትምህርቱን ሊቀመንበር አቶ አብርሃም ዓለሙን አነጋግሯል፡፡

አቶ አብርሃም ከኮተቤ መምህራን ትምህርት ኮሌጅ በኢትዮጵያ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፍ ዲፕሎማ፣ ከአዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ በተመሳሳይ ትምህርት ቢኢ ዲግሪ ያገኙ ሲሆንና በውጭ ሥነ ጽሑፍ የማስትሬት ዲግሪ አላቸው፡፡ በሁለቱም ዲግሪዎቻቸው የመመርቂያ ድርሳናቸው በኦሮሞ ፎክሎር ላይ ያተኮረ ነው፡፡ በአሁን ጊዜ ከኔዘርላንድስ ላይደን አፍሪካን ስተዲስ ሴንተር የዶክትሬት ዲግሪ ዕጩ ናቸው፡፡ መመርቂያቸው በኦሮሞ ፎክሎር ላይ ‹‹ብሔረተኝነት፣ አካባቢያዊ ማንነትና ፎክሎር በደቡባዊ ምዕራብ ኦሮሞ አካባቢ፤›› በሚል ርእስ የሠሩ ሲሆን ከሁለት ወር በኋላ ለተቋቁሞ (ዲፌንስ) ይቀርባሉ፡፡  

ሪፖርተር፡- ክፍለ ትምህርቱ ስላለበት ሁኔታ ይግለጹልን፤

አቶ አብርሃም፡- የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት አዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ በ2002 ዓ.ም. (2010) ባደረገው የአካዴሚና አስተዳደራዊ ክለሳ መሠረት ሰብአዊ ሳይንስ (ሂዩማኒቲስ) ፋክልቲ ሥር የተቋቋመ ነው፡፡ ቀደም ሲል የኢትዮጵያ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፍ በመባል ይታወቅ የነበረውና በ1950ዎቹ መጀመርያ ላይ የተቋቋመው ክፍለ ትምህርት አካል ነው፡፡ ስለሰው ልጆች ማንነት፣ ሰው መሆን ምን ማለት እንደሆነ የሚያጠኑ የማኅበራዊ ሳይንስ ዘርፎች ጥናት ክፍል ውስጥ ያለ ነው፡፡ ፍልስፍናን፣ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎርን (የባህል ጥናት) ሥነ ልሳንን ይዟል፡፡ የሌላው ዓለም ሥነ ጥበብን፣ ታሪክን ሁሉን ይጨምራል፡፡ የሰብአዊ ሳይንስ ፋኩልቲ የተቋቋመው የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር፣ የውጭ ሥነ ጽሑፍ፣ ፍልስፍናና ሥነ ልሳንን ይዞ ነው፡፡ አንድ የቅድመ ምረቃ ፕሮግራም በፎክሎር፣ በኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር የድኅረ ምረቃ ፕሮግራም፣ ሁለት የፒኤችዲ ፕሮግራሞች በኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር በድምሩ አራት ፕሮግራሞችን የሚያስኬድ ክፍለ ትምህርት ነው፡፡ ባሉት 15 ቋሚ መምህራን እነዚህን አራት ፕሮግራሞች እያካሄድን ነው፡፡ የተማሪዎቹም ቁጥር ከፍተኛ ነው፡፡ በዚህ ዓይነት ሁኔታ እየሠራን እያለን አዲሱ መዋቅር ይህን ክፍለ ትምህርት የሚያጥፍ ሆኖ የመጣ ነው፡፡

ሪፖርተር፡- ማጠፍ ያስፈለገው ለምንድን ነው?

አቶ አብርሃም፡- የመዋቅር ክለሳ በየመሥርያ ቤቱ ይካሔዳል፡፡ መሠረታዊ ዓላማው ቢፒአር እንደሚባለው የዩኒቨርሲቲውን አሠራር፣ የትምህርት ጥራት ማሻሻል፣ ማፋጠንና ሒደቱን ማሳጠር ነው፡፡ ከዚህ አንፃር የክፍለ ትምህርቱ መታጠፍ እነዚህን የቢፒአር ዓላማዎች ወይም ደግሞ የዩኒቨርሲቲውን አሠራር ወደ ተሻለ ውጤት ያበቃዋል ወይ? ነው ጥያቄው፡፡ ይህ ጥያቄ ሲነሣ ክፍለ ትምህርቱ  በምንም መንገድ በየትኛውም መስፈርት ወደ ተሻለ መንገድ የሚያመጣ ሆኖ አላገኘውም፡፡ በመጀመርያ መግለጽ የምፈልገው እንደዚህ ዓይነት መዋቅራዊ ለውጦች ሲደረጉ ሁልጊዜ ከላይ ሳይሆን ከታች መነሣት ያለበት መሆኑን ነው፡፡

ሪፖርተር፡- ክፍለ ትምህርቱ አልተጠየቀም?

አቶ አብርሃም፡- እኛ ምንም ዓይነት ሚና የለንም፡፡ ምንም ዓይነት ተሳትፎ የለንም፡፡ ያማከረን የለም፡፡ ስለ ሥነ ጽሑፍ፣ ስለፎክሎር ምንነት ስለ ኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ምንነትና ሥራ፣ ስለ ፕሮግራሞችም የጠየቀንና ያማከረን የለም፡፡ አንድ ክፉ ቀን በመጣ ደብዳቤ፣ ቀላጤ ብቻ ክፍለ ትምህርቱ ታጥፎ ከሌሎች ጋር መዳበሉን የሚገልፀው ደብዳቤ መጣ፡፡ የተላከው ደብዳቤ የሚያሳየው በመዋቅሩ ውስጥ የቀድሞ ሰብዓዊ ሳይንሶች ፋኩልቲ፣ የቋንቋዎች ጥናት ተቋምና የጋዜጠኝነትና ኮሙኒኬሽን የሚባሉት ሦስቱ አንድ ላይ ተጨፍልቀው አንድ ኮሌጅ እንዲመሠርቱ፤ በውስጡም ሰባት ክፍለ ትምህርቶች እንዲኖር መደረጉን ነው፡፡

እነርሱም አንደኛ የአማርኛ ቋንቋ፣ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት፣ ሁለተኛ የትግርኛ ቋንቋ፣ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት፣ ሦስተኛ የኦሮምኛ ቋንቋ፣ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት፣ አራተኛ የውጭ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፎች ክፍለ ትምህርት፤ ልብ በል! እላይ የኢትዮጵያ ተዘርዝሮ አማርኛ፣ ኦሮምኛ ትግርኛ ይላል፡፡ እዚህ ላይ ሲመጣ ፓተርኑን [ቅጡን] ይለውጣል፡፡ አምስተኛ ሥነ ልሳን፣ ስድስተኛው የጋዜጠኝነትና ኮሚዩኒኬሽን ትምህርት ቤት ተብሎ ተዋቀረ፡፡ በዚህ አወቃቀር መሠረት ስናየው የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር የሚለው ክፍለ ትምህርት የለም፡፡ በኢትዮጵያ ፋንታ የሦስት ብሔሮችን ሥነ ጽሑፎች ፎክሎሮችና ቋንቋዎች የሚጠኑበት ብቻ ነው ያለው፡፡ ይኼ ነገር እንዴት ነው? ኢትዮጵያን በሦስት ብሔረሰቦች መወከል እንችላለን ወይ? የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍ ፎክሎር ስንል በኢትዮጵያ ውስጥ ያሉ የተጻፉና ያልተጻፉትን ሁሉ የምናጠናበት ነው፡፡ የሶማሌ፣ የአፋር፣ የሐዲያ፣ የወላይታ፣ የጉራጌ፣ የትግራይ፣ የአማራ፣ ኦሮሞ እና የሌሎችም፡፡

በሦስቱ ስናሳጥረው እንደምን አድርገን ነው ከ80 በላይ የሚሆኑ ብሔር ብሔረሰቦችና ሕዝቦች ሥነ ጽሑፎች ባህሎች የምናጠናው?  ይኼ ነገር በጭራሽ ሊታሰብ የሚችል ነገር አይደለም፡፡ ብዙ ሰው ይኸን ስናገር ለማመን ይከብደዋል፡፡ እንዴት ሊሆን ይችላል? ይህንን ከላይ የወረደብንን ረቂቂ ስናየው ደንግጠን ይኼ እንዴት ሊሆን ይችላል? በምን ዓይነት ተጠየቃዊ አካሔድ ሊፈጠር ይችላል ብለን አንሥተን በክፍለ ትምህርቱ የመምህራን ጉባዔ ላይ ተወያይተንበታል፡፡ ጠቅላላ የክፍለ ትምህርቱ መምህራን ይኼ እንዴት ሊሆን ይችላል?  አንድ ኢትዮጵያዊ ሊቀበለው ከሚችለው በላይ ነው፡፡ እንዴት የኢትዮጵያ የሚባለው ቀርቶ ወደ ሦስት ብቻ ይጠባል፡፡ የውጭ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፎች ከተባለ ለምንድን ነው የኢትዮጵያ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፎች ያልተባለው? ምናልባት የቋንቋውንና የሥነ ጽሑፉን አከፋፈል ተቃውሞ ቢኖር እንኳ እንደ ዱሮው እንደተማርንበት የኢትዮጵያ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፎች ክፍለ ትምህርት ተብሎ በሥሩ ብዙ ዩኒቶችን ወይም በኮሌጅ ደረጃ ፋኩልቲ አቋቁሞ በተለያዩ ክፍለ ትምህርቶች መክፈት ይችል ነበር፡፡ ይኸም አልሆነም፡፡ እነዚህ ሦስቱን ክፍለ ትምህርቶች ሲያቆም የተደረገው የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር የሚለው ለወደፊት እንዳይኖር ነው፡፡ ስለዚህ የመምህራኑ ጉባኤ ይኸ ነገር ልክ አለመሆኑን ተነጋግሮ ለሚመለከተው ክፍል ለፋኩልቲውም ለዩኒቨርሲቲውም አስታውቋል፡፡ በፕሬዚዳንቱ በሚመራው ስብስባ ላይም ትክክል አለመሆኑን ተቃውሟችንን አሰምተናል፡፡ ተቀባይነት የሌለው መሆኑን ገልጸናል፡፡ ምንም መልስ አላገኘንም፡፡ ሲቸግረን በመጨረሻ ያደረግነው ለአዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ የቦርድ ሰብሳቢ ለሆኑት የሲቪል ሰርቪስ ሚኒስቴር ሚኒስትር አቶ ጁነዲን ሳዶ ደብዳቤ ጽፈን አስገብተናል፡፡ ያገኘነው መልስ ግን የለም፡፡ ይህን ሁሉ ካደረግን በኋላ ዩኒቨርሲቲው በሐሳቡ ጸንቶ ይኸን ክፍለ ትምህርት ለመዝጋት ተነሥቷል፡፡

ሪፖርተር፡- የመታጠፉን ምክንያት አልደረሳችሁበትም?

አቶ አብርሃም፡- በመጀመርያ ደረጃ የውጪ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፎች ክፍለ ትምህርት እንዲኖር ሲደረግ እንደምን ኅብረ ባህላዊውና ኅብረ ብሔራዊው የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት እንዳይኖር ተደረገ? የመዘጋቱ ዓላማውና ግቡስ ምንድን ነው? የሚሉ ጥያቄዎች በተደጋጋሚ አንሥተናል፡፡ ቀጥተኛ መልስ ግን ማግኘት አልቻልንም፡፡ ከዩኒቨርሲቲው እስከ ቦርድ ብንጠይቅም መልስ አላገኘንም፡፡ በቀጥታና በአደባባይ የሚነገር መልስ የለም፡፡ ነገር ግን በአንዳንድ የውይይት መድረኮች ሲነገሩ ከምንሰማቸው እንደዚሁ አንዳንድ ወጎችና ሕዝባዊ ኢንተርኔት ሲነገር እንደምንሰማው፤ አንድም የመንግሥት የአሁን ጊዜ ትኩረት ዕድገትና ትራንስፎርሜሽን ስለሆነ ለእቅዱ ግብ መምታት አስተዋጽዖ የማያደርጉ ክፍለ ትምህርቶች መኖር የለባቸውም የሚል አስተሳሰብ አለ፡፡ በዚህ ረገድ ልማት ቅድሚያ የሚሰጠው ሆኖ ሥነ ጽሑፍና ባህል ልማታዊ አይደሉም የሚል የተሳሳተ አስተሳሰብ አለ፡፡ 

በመጀመርያ ደረጃ ባህልና ልማት ሊነጣጠሉ የሚችሉ ጉዳዮች አይደሉም፡፡ የልማት መነሻው ፍላጎቱ ነው፡፡ የፍላጎቱ ማስፈጸምያና ተግባራዊ ማድረጊያ መሣርያ እንዲሁም የመጨረሻ ግቡ ባህል ነው፡፡ ባህል የሰው ልጅ አኗኗር ነው፡፡ የምታለማው የኢትዮጵያን አኗኗርና ሕይወት ነው፡፡ ለመለወጥ መነሻህ ራሱ የሕዝቡ አኗኗር መሆን አለበት፡፡ ልማትና እቅድን ተግባራዊ ማድረግ የምትችለው ባለህ ሀብት ነው፡፡ ያም ሰው ነው፡፡ ስለዚህ ባህልና ልማት የሚነጣጠሉ ነገሮች አይደሉም፡፡ የልማት መነሻውም ግቡም ባህል ነው፡፡ ስለዚህ የባህል፣ የሥነ ጽሑፍ፣ የፎክሎር ጥናት ልማታዊ አይደሉም የሚለው አስተሳሰብ የሚያስኬድ አይደለም፡፡ ሁለተኛው ምክንያት በግልጽ የማይነገር ግን በአንዳንድ ውይይቶች የሚነገረው የኢትዮጵያ ባህል፣ የኢትዮጵያ ፎክሎር፣ የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍ የሚባል ነገር የለም፡፡ ከዚያ ይልቅ ያለው የብሔር፣ ብሔረሰቦች ሥነ ጽሑፍና ፎክለር ነው ያለው፡፡ ስለዚህ የኢትዮጵያ የሚለውን ድፍን ነገር እንተወውና ባሉት በአማርኛ፣ በኦሮምኛ፣ በትግርኛ ቋንቋዎች እንዲኖር እናድርግ የሚል አካሔድ ነው ያለው፡፡ ይህ እየተፈጸመ ያለው እጅግ በጣም ከፍ ያለ ስህተት የኢትዮጵያን ብሔራዊ ማንነትና አንድነት ጥያቄ ውስጥ የሚከትና የሚሸራርፍ ነው፡፡

በመጀመርያ ደረጃ እኛ ኢትዮጵያውያን፣ የኢትዮጵያ ብሔር ብሔረሰቦችና ሕዝቦች የምንለያይባቸው የማንመሳሰልባቸው የየግላችን ብሔረሰባዊ ማንነት ቢኖርም፣ ትልቅና ሰፊ ብሔራዊና ኢትዮጵያዊ ማንነት እንዳለን ሊታወቅ ይገባል፡፡ ኢትዮጵያ የምትባል አገር፣ ኢትዮጵያውያን የሚባሉ ሰዎች፣ የኢትዮጵያ ሕዝብ እንዳለ ሊታወቅ ይገባል፡፡ ይኼ የብሔራዊ ማንነታችንና አንድነታችን መሠረት የሆኑ የጋራ ጉዳዮችና እሴቶች እንዳሉን ሊታወቅ ይገባል፡፡ ልክ የአሜሪካ ሥነ ጽሑፍ፣ የአሜሪካ ሙዚቃ፣ የአውሮፓ፣ ወዘተ. እንደሚባለው እንዳለ ሁሉ የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍ፣ የኢትዮጵያ ፎክሎር፣ የኢትዮጵያ ሙዚቃ የሚባልም የጋራ እሴቶች መፍጠርያና ማጠናከርያ መገለጫ ጥበባት እንዳሉ ማወቅ አለብን፡፡ ኢትዮጵያውያን የምንጋራቸው እንደ አንድ አገር ሕዝብ በአንድነት እንድንቆም የሚያደርጉን የምንመሳሰልባቸውና የምንጋራቸው የጋራ ጉዳዮችና እሴቶች አሉን፤ ምሳሌ መጥቀስ ይቻላል፡፡ አንድ በሰላም፣ በፍቅር በአንድነት አብረን የምንኖርባት አገር አለችን፤ አኩሪ ታሪክ ያላት- አነጋጋሪና አከራካሪ ሊሆን ቢችልም-ግን ታሪክ ያላት፣ የረዥም ዘመናት ህልውና ያላት ምናልባትም ጥንታዊ ከሚባሉት አገሮችም ሆኑ ሥልጣኔዎች ምንጮች አንዷ የሆነች አገር፣ የጋራ ፌዴራላዊ መንግሥትም አለን፡፡ በጋራ የምንተዳደርበት ሕገ መንግሥታዊ ሥርዓት አለን፡፡ እነዚህ ሁሉ ነገሮች የምንጋራቸው ናቸው፡፡ የኢትዮጵያ ብሔራዊ ጀግኖች አሉን፤ በዘር በሃይማኖት በቋንቋ ሳንከፋፈል ሁሉንም ጀግኖች የምናከብርበት ብሔራዊ ክብረ በዓላት አሉን፡፡ የጋራ ቋንቋም የፌዴራላዊ መንግሥት የሥራ ቋንቋ የሆነው አማርኛም አለን፡፡ ወደድንም ጠላንም በታሪክ አጋጣሚ ይህ ቋንቋ በጋራ ቋንቋነት፣ በሥነ ጽሑፍ፣ በባህል ምርምር ቋንቋነት ከሌሎቹ የኢትዮጵያ ቋንቋዎች የተሻለና ያደገ ቋንቋ ሆኗል፡፡ በዚህም ምክንያት ዛሬ የኢትዮጵያ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፍ ክፍለ ትምህርት የሚባለው የማስተማርያና የምርምር ቋንቋው አማርኛ ነው፡፡ በእንግሊዝኛም እናስተምራለን፡፡

አልፎ አልፎ በየውይይት መድረኩ የሚሰማው የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት ይባል እንጂ ክፍለ ትምህርቱ የሚያስተምረው በአማርኛ፣  ትኩረቱም አማርኛ ላይ ነው የሚሉ ወቀሳዎች አሉ፡፡ የክፍለ ትምህርቱ የማስተማርያ ቋንቋው የአገሪቱ ፌዴራላዊ መንግሥት የሥራ ቋንቋ አማርኛ ነው፡፡ ይህ ማለት ግን ትኩረቱን የአማርኛ ሥነ ጽሑፍ ማለት አይደለም፡፡ ይህ ስህተት መሆኑን ለማረጋገጥ ባለፉት ከ1950ዎቹ ጀምሮ በክፍለ ትምህርቱ ሥር የተሠሩ በሺዎች የሚቆጠሩ የቢኤና የኤምኤ ቴሲሶችንና ሌሎች ጥናቶችን ማየት ይቻላል፡፡ ትኩረታችን በኢትዮጵያ ሕዝቦች ልዩ ልዩ ቋንቋዎች፣ ሥነ ጽሑፎች፣ ፎክሎሮችና ባህሎች መሆኑ የተሠሩት የሶማሌ፣ የአፋር፣ የጉሙዝ፣ ሲዳማ፣ ቡርጂ፣ ወላይታ፣ ከፋ፣ እና የሌሎች ብሔረሰቦች ጥናቶች አመልካቾች ናቸው፡፡

ስለዚህ ይህ ወቀሳ በኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍ ስም አማርኛን ነው የሚያስፋፉት የሚለው ወቀሳ መሠረት የሌለው ነው፡፡ አንድም የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ብለን በ80ዎቹ የኢትዮጵያ ቋንቋዎች ክፍሉ ውስጥ ማስተማር አንችልም፡፡ በየትኛውም ዓለም ተደርጎ አይታወቅም፡፡ በአውሮፓ የአውሮፓ ሥነ ጽሑፍ የሚባል ዲፓርትመንት አለ፡፡ እያንዳንዱ ዩኒቨርሲቲ የአውሮፓን ሥነ ጽሑፍ የሚያስተምርበትን የአገሪቱን ቋንቋ ይመርጣል፡፡ ፈረንሣይ ብትሔድ ፈረንሣይኛ ነው፡፡ ጀርመንም ሆነ እንግሊዝ የየራሳቸውን ዋነኛ ቋንቋ ይጠቀማሉ፡፡ በየአገሩ ያለው ቋንቋ እነሱ ብቻ ናቸው ማለት ግን አይደለም፡፡ አንድ ቋንቋ የግድ ትመርጣለህ፡፡ የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ብለንም ለማስተማር 80ዎቹን ቋንቋዎች ክፍሉ ውስጥ ማምጣት አንችልም፤ የማይመስልም ነገር ነው፡፡ ስለዚህ ይህ ክፍለ ትምህርት እንዲዘጋ የተወሰነበት ምንም መሠረታዊ የሆነ ምክንያት ያለው አይመስለኝም፡፡

በሌላ በኩልም ስናየው፣ ከቅድመ ልደት ክርስቶስ ጀምሮ የካበተ የግእዝ ሥነ ጽሑፍ አለ፡፡ ከአፍሪካ የራሷ ፊደል፣ የጽሑፍ ሥርዓትና የዘመን አቆጣጠር ያላት አገር ሆና ሳለ በአሁኑ የዩኒቨርሲቲው ዕርምጃ ይህንና ሌሎች የብዙኀኑ ሥነ ጽሑፍ በአጀም (ዓረብኛ ፊደል) የተጻፈውን ሁሉ ለማጥናት አያስችልም፡፡ ስለ ኢትዮጵያ ስናወራ የኢትዮጵያን ታሪክ ማንሣት አስፈላጊ አይደለም የሚል በግልጽ የማይነገር አስተሳሰብና አመለካከት ያለ ይመስላል፡፡ የትኛውም አገር ታሪኩን ሳያጠና፣ ታሪኩን መሠረት ሳያደርግና የኋላውን ሳያይ ወደፊት መሔድ አይችልም፡፡ በምንም መንገድ ሁልጊዜ በእጃችን ያለው ዕውቀታችን መነሻችን ነው፡፡ የወደፊቱን አካሔድ የምንቃኝበት ነው፡፡ በዚህ ረገድ የኖረውን የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍ እዚያ ውስጥ ያለው ዕውቀት ሀብት፣ ፍልስፍና ሳናጠናና ሳናውቅ አዲስ ዕውቀት መፍጠር አንችልም፡፡

ሪፖርተር፡- የኢትዮጵያን ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ለማጥናት ከውጭ የሚመጡ ተመራማሪዎች አያያዝስ እንዴት ይታያል?

አቶ አብርሃም፡- አስቸጋሪ ነው፡፡ ከተለያዩ ዩኒቨርሲቲዎች ክፍለ ትምህርቶች ጋር ግንኙነት አለን፡፡ ለምሳሌ ከደቡብ አፍሪካ ዩኒቨርሲቲ ጋር ኢንተርዲፓርትመንታል [በይነ ክፍለ ትምህርታዊ] አቻ ግንኙነት እየመሠረትን ነው፡፡ ከአሜሪካም ሆነ ከአውሮፓ ዩኒቨርሲቲዎች የኢትዮጵያን ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ለማጥናት የሚመጡ አሉ፤ በአሁኑ አካሔድ ይኸ ሁሉ ነገር ለማከናወን የሚቻል አይደለም፡፡ ይኸ ብቻ ሳይሆን ባሉን አራት ፕሮግራሞች (በቢኤ፣ ኤምኤና ፒኤችዲ) እየተማሩ ያሉ በኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ላይ ጥናታቸውን እያካሔዱ ያሉ ተማሪዎች የወደፊት እጣ ፈንታ ምን ሊሆን እንደሚችልም መገመትም አንችልም፡፡ ምክንያቱም በሦስቱ ቋንቋዎች (አማርኛ፣ ኦሮምኛ፣ ትግርኛ) ላይ የሚያተኩሩ ችግር ላይገጥማቸው ይችላል፡፡ ወደየክፍለ ትምህርቱ ሊሔዱ ይችላሉ፡፡ ነገር ግን በቤንሻንጉል፣ ሶማሌ፣ አሪ፣ ከምባታ፣ ጉራጌ፣ ሐዲያና በሌሎች ላይ የሚሠሩ ተማሪዎች አሉ፡፡ የእነዚህ ተማሪዎች የወደፊት እጣ ፈንታቸው ምን ሊሆን እንደሚችል በበኩሌ አላውቅም፤ ማንም ማወቅ የሚችል አይመስለኝም፡፡

ሪፖርተር፡- ምን ይደረግ?

አቶ አብርሃም፡- ይኸ በጣም ቀላል ነገር ነው፡፡ ይህ አዲሱ አደረጃጀት የሚያስከትላቸውን አሉታዊ ተጽዕኖዎች በክፍለ ትምህርቱ የመማር፣ ማስተማርና የምርምር ሥራ ላይ ብቻ ሳይሆን በአገሪቱ ብሔራዊ ማንነትና አንድነት ላይ አሉታዊ ተጽዕኖ ሊያስከትል ይችላል የሚል ሥጋት እንዳለን በተደጋጋሚ ገልጸናል፡፡ ይኼ ሥጋት መሠረት ያለው ነው ወይስ የሌለው ነው ብሎ ቆም ብሎ ማሰብና በዚህ በማሰብና በዕውቀት፣ በጥናትም ላይ የተመሠረተ ውሳኔ ማስተላለፍ የሚያስፈልገው ይመስለኛል፡፡ ይኸን ክፍለ ትምህርት ማጠፍና ወደ ሦስቱ ብሔር ብሔረሰቦች ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት ማጥበብ በእርግጥ የተሻለ ውጤት ያስገኛል ወይ? ይኼ ብዙ ምርምር የሚያስፈልገው አይደለም፤ አይመስለኝምም፡፡ ሰፋ ያለ አመለካከት ብቻ ይዞ የኢትዮጵያና የኢትዮጵያውያን ኅብረ ባህላዊ ማንነትና አንድነት መሠረት ያደረገ ውሳኔ ማስተላለፍ ብቻ መፍትሔ ነው፡፡ ዩኒቨርሲቲው በአዲሱ መዋቅር ዲፓርትመንት ወይም ክፍለ ትምህርት የሚለውን ደንግጓል፡፡ እንደ ክፍለ ትምህርት የሚያስቆጥረው 1ኛ ሲያንስ አንድ ቅድመ ምረቃና አንድ ድኅረ ምረቃ ፕሮግራም የሚያካሒድ፣ 2ኛ ቢያንስ የቅድመ ምረቃና ድኅረ ምረቃ ሥራውን ለማስኬድ የሚያስችሉ ቢያንስ 10 ቋሚ መምህራን ያሉት መሆን አለበት ብሎ ይደነግጋል፡፡

በዚህ መሠረት ካየኸው የኛ ክፍለ ትምህርት አራት ፕሮግራሞች ያካሒዳል፡፡ ሁለት ፒኤችዲ፣ አንድ የኤምኤ፣ አንድ የቢኤ ፕሮግራሞችን ለማካሔድ የሚችሉ 15 ቋሚ መምህራን አሉት፡፡ በእነዚህም ሁለቱ ብቻ ረዳት ሌክቸረር ሲሆኑ (እነሱም እየተማሩ ነው፤ በዚህ ዓመት መጨረሻ ሙሉ ሌክቸረር ይሆናሉ፡፡) 13ቱ ሌክቸረርና ከዚያም በላይ ረዳትና ተባባሪ ፕሮፌሰሮች ናቸው፡፡ የፒኤችዲ ጥናትም እያካሔዱ ያሉባቸውም አሉ፡፡ ስለዚሀ በየትኛውም መሥፈርት ይኸንን ክፍለ ትምህርት ሊያዘጋ የሚችል ምንም መሠረት የለም፡፡ ስለዚህ ይህን ነገር ቆም ብሎ አጢኖ በዕውቀት ላይ የተመሠረተ ውሳኔ ማስተላለፍ የሚገባ ይመስለኛል፡፡ ክፍለ ትምህርታችን ያቀረበው ሐሳብ አንድም የኢትዮጵያ ቋንቋዎችና ሥነ ጽሑፍ ፋኩልቲ ወይም ኮሌጅ አቋቁሞ በዚያ ሥር ልዩ ልዩ ክፍለ ትምህርቶችን ማድረግ ይቻላል፡፡ ወደ ኮሌጅ ደረጃ ማሳደግ ይከብዳል ከተባለ ደግሞ በአሁኑ አካሔድ የቋንቋዎች ክፍለ ትምህርት (አማርኛ፣ ኦሮምኛ፣ ትግርኛ) እንዳሉ ሆነው፤ ነገር ግን ይህን ኅብረ ባህላዊ የሆነውን የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር የሚያጠና አንድ ክፍለ ትምህርት የኢትዮጵያ ሥነ ጽሑፍና ፎክሎር ክፍለ ትምህርት እንዳለ በሥራው እንዲቀጥል ማድረግ የሚያስፈልግ ይመስለኛል፡፡

ሪፖርተር፡- የአገሪቱ የባህል ፖሊሲ አለ፡፡ እየተከለሰም መሆኑ ይነገራል፡፡ ከክፍለ ትምህርታችሁ ጋር ሊኖረው ከሚችለው ግንኙነት አንፃር እንዴት ይታያል?  አንዱ ግብአት ከክፍለ ትምህርቱ እንደሚገኝ ይታመናልና፡፡ በሌላ በኩል በሚሌኒየም ልማት ግብ ስለ ባህል አስቀድሞ ትኩረት ባይሰጠውም በኋላ ላይ እ.ኤ.አ. 2001 ላይ እንደ አራተኛ የልማትና ዕድገት ምሶሶ ሆኖ የቀረበበት መልክ አለ፡፡ የባህል ፖሊሲውን ከመተግበር አንፃር እንዴት ይታያል? 

አቶ አብርሃም፡- በአገር ብሔራዊ አንድነት፣ በባህል ልማት አንፃር አሉታዊ ተጽዕኖዎች ይኖሩታል የምንለው ስለዚህ ነው፡፡ አንድም እነዚህ ሽርፍራፊ ማንነቶችን ማጉላት (Fragmented Identities) ትኩረት የሚሰጥ ነው የሚመስለው፡፡ ከሙሉው ከሰፊው ማንነትና አንድነት ይልቅ ለሽርፍራፊ ማንነቶች ነው ትኩረት የሚሰጠው፡፡ በመጀመርያ ኢትዮጵያውያን በጋራ የሚመሳሰሉበት ጉዳዮች እንዳሉ ማወቅ ያስፈልጋል፡፡ የኢትዮጵያ ልዩ ልዩ የቋንቋና ባህል ባለቤቶች የሚለያዩባቸው ነገሮች እንዳሉ ሆነው የሚጋሯቸውና የሚመሳሰሉባቸው እሴቶች እንዳሉ ግን ይዘነጋል፡፡ በዚህ ረገድ የባህል ፖሊሲንም ሆነ የባህሎቻችን እኩልነት የቋንቋዎችንና የሕዝቦችን የብሔር ብሔረሰቦች እኩልነት ከሚደነግገው ፌዴራላዊ ዴሞክራሲያዊ ሥርዓታችንና ሕገ መንግሥታችን ጋር ሁሉ የሚጋጭ ይመስለኛል፡፡ በዚህም ምክንያት ነው በተደጋጋሚ ይኼ ውሳኔ በጥሞና እንደገና እንዲጤን የምንወተውተው፡፡ እስከ ዩኒቨርሲቲው ቦርድ ድረስ አመልክተናል፡፡ ይህም አልሆነም፡፡ የመጨረሻውን ሙከራ ለኢትዮጵያ ፌዴራላዊ ዴሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ የፌዴሬሽን ምክር ቤት አቤት ለማለት አስበናል፡፡ በጥሞና እንዲታይልን እንጠይቃለን፡፡ በዩኒቨርሲቲው ውጤቱና ግቡ አዎንታዊ ስለማይመስለን ውሳኔው ይሻራል ብለን ተስፋ እናደርጋለን፡፡

የአሶሳ ሚሊኒየም ፓርክ በእሳት ቃጠሎ ወደመ

ሚያዚያ ፲፩ (አስራ አንድ) ቀን ፳፻፬ ዓ/ም
ኢሳት ዜና:-በቤኒሻንጉል ጉሙዝ ክልል የሚገኘው የአሶሳ ሚሊኒየም ፓርክ ሰሞኑን በደረሰበት የ እሳት ቃጠሎ ሙሉ በሙሉ ወደመ።
መንግስታዊው አዲስ ዘመን ጋዜጣ የአሶሳን ፖሊስ ጠቅሶ እንደዘገበው፤ የአሶሳን ሚሊኒየም ፓርክ ሙሉ ለሙሉ ላወደመው ከፍተኛ የእሳት ቃጠሎ አንድ አርሶ አደር በቁጥጥር ሥር ውሏል።
መንግስት ፤የእሳት ቃጠሎው የተነሳው በፓርኩ አቅራቢያ የሚገኘው ይኸው አርሶአደር የእርሻ ማሳውን ለማፅዳት የለኮሰው እሳት ወደ ፓርኩ በመዛመቱ ነው ባይ ነው።
ይሁንና ይህ የአሶሳ ፖሊስ ሪፖርትና እና የመንግስት ምክንያት በሌላ ገለልተኛ አካል አልተረጋገጠም።
በአደጋው የወደመው ፓርክ ከከተማው አቅራቢያ ከ2000 ዓመተ ምህረት ጀምሮ ተከልሎ የለማና 150 ሔክታር መሬት ያህል ስፋት እንዳለው ተመልክቷል።
በእሳት አደጋው ከፓርኩ በተጨማሪ በአቅራቢያው የሚገኙ ስድስት መኖሪያ ቤቶችም ተቃጥለዋል::
የከተማው ነዋሪዎች ከአካባቢው ፖሊሶች ጋር በመተባበር ባደረጉት ርብርብ እሳቱ ወደ ከተማው ሳይዛመት ሊጠፋ መቻሉ ተገልጿል::
አሶሳ ሚሊኒየም ፓርክ፤ በቀርከሃ፣ በዋንዛ፣ በግራር፣ በሳርና በሌሎች ዕፅዋቶች የተሸፈነ ጥቅጥቅ ያለ ደን የነበረ ሲሆን፤ አሁን ግን ሙሉ በሙሉ በእሳት ወድሞ ራቁቱን ይታያል።
አቶ መለስ በሰሞኑ የፓርላማ ንግግራቸው የቤንሻንጉል ጉሙዝ መሬት ባለቤት የሌለው ሆኗል በማለት መናገራቸው ይታወሳል። በክልሉ ያለው ደን በከፍተኛ ደረጃ እየወደመ መሆኑን በተደጋጋሚ መዘገባችን ይታወሳል።

የኢትዮጵያ አየር መንገድ ወደ ደቡብ ሱዳን የሚያደርገውን በረራ አቋራጠ

ሚያዚያ ፲፩ (አስራ አንድ) ቀን ፳፻፬ ዓ/ም
ኢሳት ዜና:-የኢትዮጵያ አየር መንገድ ወደ ደቡብ ሱዳን የሚያደርገውን በረራ አቋራጠ የደቡብ ሱዳን መንግስት ተቃውሞውን ቀጥሎአል
የኢትዮጵያ አየር መንገድ ለደቡብ ሱዳን ባለስልጣናት ኦፊሴላዊ የጉዞ ማመላለሻ መሆኑ በተነገረ በወራት ውስጥ፣ ወደ አገሪቱ ዋና ከተማ ጁባ እና ወደ ማላካ የሚደረገው በረራ እንዲቋረጥ ተደርጓል። ጁባ ከሚገኘው የኢትዮጵያ አየር መንገድ በመደወል ለማረጋጋጥ እንደተቻለው ሰራተኞቹ ወደ ጁባና ሌላዋ የደቡብ ሱዳን ከተማ ወደሆነቸው ማላካ ምንም አይነት ትኬት እንዳይቆርጡ፣ ትእዛዝ ተላልፎላቸዋል። ለሰራተኞቹ በምክንያትነት የተገለጸላቸው የጸጥታ ችግር የሚል ነው። አቶ መለስ አየር መንገዱ በረራ እንዲያቋርጥ ያዘዙት ፤ ሁለቱን አገሮች ለማስታረቅ መንግስታቸው የጀመረው ጥረት ሊሳካ አለመቻሉ ስላበሳጫው ነው የሚሉ ወገኖችም አሉ። አቶ መለስ የደቡብ ሱዳን ባለስልጣናትን ዘልፈዋቸው እንደነበር የዲፕሎማቲክ ምንጮችን ዋቢ በማድረግ መዘገባችን ይታወሳል።
የደቡብ ሱዳን መንግስት አየር መንገዱ በረራውን በማቋረጡ ለኢትዮጵያ መንግስት አቤቱታ አቅርቧል። የኢትዮጵያ አየር መንገድ ወደ ካርቱም የሚያደርገውን በረራ ሳይሰርዝ ወደ ጁባ የሚያድረገውን በረራ መሰረዙ ፖለቲካዊ ተቀባይነት አይኖረውም ብሎአል። አቶ መለስ በግልጽ የአልበሽር ደጋፊ ሆነው መውጣታቸው እየተነገረ ነው። ከደቡብ ሱዳን መንግስት ጋር የሚፋለመውን የደቡብ ሱዳን አማጽያንንም እንደሚረዳ ሚስጢራዊ መረጃዎች አመልክተዋል። ጄኔራል አልበሸር ጦራቸው ጁባ ድረስ በመሄድ ደቡብ ሱዳንን የሚያስተዳድረውን የኤስ ፒ ኤል ኤም አመራሮችን ከስልጣን እንደሚያወርዱ ዝተዋል።
በሌላ ዜና ደግሞ ካፒታል ኤኢ.ኤም እንደዘገበው፤ የሱዳን መንግሥት ዜጎቹ ከደቡብ ሱዳን ጋር ለሚደረገው ጠቅላላ ጦርነት እንደሚመለመሉ አስታውቋል ::
በኬንያ የሱዳን አምባሳደር ከማል እስማኤል ሰዒድን ዋቢ ያደረገው ይኸው የ ካፒታል ኤፍ. ኤም ዘገባ፣ በነዳጅ ዘይት ምክንያት በተባባሰው ውጥረት ምክንያት የደቡብ ሱዳን ወታደሮች ከአካባቢው ካልወጡ፤ የአልበሽር መንግስት ማናቸውንም ዓይነት ዋጋ ከፍሎ ጦርነት የመጀመር አቋም ላይ ደርሷል::
“እንደ ነፃ አገር ሱዳን ራሷን መከላከል ትችላለች” ያሉት አምባሳደር ከማል፤ “ጦርነት ከተጀመረም ጠቅላላ ሕዝቡ እስከመጨረሻው ይዋጋል” ሲሉ ተደምጠዋል::
“ይህ የመደበኛው ሠራዊት ጉዳይ ብቻ ሳይሆን፤ በሁሉም የሙያ መስኮች የተሰማሩ ዜጎች ጉዳይ ነው። ስለሆነም ፤ሁሉም ሱዳናውያን
በውጊያው ላይ ይሰለፋሉ” በማለት መንግስታቸው የቀድሞ አካሉ በነበረችው በጁባ ላይ ሁሉን አቀፍ ክተት ለማወጅ እየተዘጋጀ መሆኑን አስታውቀዋል-አምባሳደር ከማል።
አክለውም፦” አገራችን ወደ ጦርነት ለመግባት ፍራቻ የላትም !ደቡብ ሱዳኖች ከአወዛጋቢው ስፍራ እስኪወጡ ድረስም ውጊያው ይቀጥላል” ሲሉ አስጠንቅቀዋል::
የነዳጅ ዘይት እምብርት ተብላ በምትጠራው “ሔግሊግ” ከተማ ባለፈው ቅዳሜ የሱዳን አየር ኃይል በፈጸመው ድብደባ ከፍተኛ ውድመት መድረሱን ዓለማቀፍ ብዙሀን መገናኛዎች ዘግበዋል::

ተመስገን ደሳለኝ ፍርድ ቤት ቀረበ

abetokichaw ♦ April 19, 2012 ♦ 

የፍትህ ጋዜጣ ዋና አዘጋጅ የሆነው ተመስገን ደሳለኝ “በአንዷለም አራጌ፣ እስክንድር ነጋ እና ናትናኤል መኮንን ላይ ያቀረብከው ፅሁፍ በፍርድ ሂደቱ ጣልቃ መግባት ነው” ሲል አቃቤ ህግ በከሰሰው መሰረት ዛሬ ፍርድ ቤት ቀረበ።

ልደታ በሚገኘው ከፍተኛ ፍርድ ቤት ሶስተኛ ምድብ ችሎት ዛሬ ጠዋት የተከሰሰበትን እንዲያስረዳ ቀርቦ የነበረው ጋዜጠኛ ተመስገን በችሎቱ በተገኘበት ወቅት ከተጠበቀው በላይ ሰው በመምጣቱ ችሎቱ ሰፋ ወዳለ አዳራሽ እንዲቀየር ተደርጓል።፡

ተመስገን መከላከያውን በኮምፒውተር ታይፕ አድርጎ ቢያቀርብም “ጥቅጥቅ ያለ ፅሑፍ በመሆኑ አይነበብም እና አስተካክለህ ተመለስ” ተብሎ ለከሰዓት በኋላ ተቀጥሯል። እንደ ምንጬ ገለፃ ከሆነ ተመስገን ፅሑፉ አይነበብም ባሉት ግዜ “እኔ ይነበብልኛል ላንብብላችሁ” ብሎ ፍርድ ቤቱን በትህትና ጠይቆ ነበር። ነገር ግን የተመስገን “ላግዛችሁ” ጥያቄ ውድቅ ሆኗል።

በፍትህ ጋዜጣ ዋና አዘጋጅ ላይ የቀረበበት ክስ እንደሚለው ከሆነ  በፍርድ ቤት የተያዘ ነገር ላይ ጣልቃ ገብቶ ዘገባ ማቅረብ “ነውር” መሆኑን፤ የሚያስጠይቅም እንደሆነ ያትታል።

በነገራችን ላይ ኢትዮጵያ ቴሌቪዥን ይህንኑ በፍርድ ቤት የተያዘ የእነ አቶ አንዷለም አራጌ ጉዳይ ላይ “አኬልዳማ” የሚል ፊልም ሰርቶ “አሸባሪ” እያለ ሲፈርጃቸው እንደነበር ይታወቃል። እርሱ ብቻም አይደለም፤ አቶ አንዷለም አራጌ፤ “ይህ ጉዳይ በህግ አግባብ ትክክል ባለመሆኑ የፍርድ ሂደቱ ሳያልቅ እንደ ወንጀለኛ የቆጠረን ኢቲቪ ይጠየቅልን” ብለው አመልክተው እንደነበረም ይታወቃል። አሁንም ይህ ብቻ አይደለም፤ ኢቲቪን ማንም ፍርድ ቤት እንዳላቀረበውም ይታወቃል። (የማይታወቅ ከሆነም አሁን ይታወቅ)

በመጨረሻም 1

የፍትህ ሳምንት ክብረ በዓል ከዛሬ ጀመሮ ለአንድ ሳምንት እንደሚከበር ትላንት ነግሬያችኋለሁ። እንዳልኳችሁ በኢትዮጵያ የፍትህ ስርዓቱ በጣም ተሻሽሏል።

በመጨረሻም 2

ትላንት ተመስገን በፌስ ቡክ ገፁ ላይ እንዳወጋን ፍትህ ለህትመት በምትገባበት ቀን ዘወትር ሀሙስ መብራት ይጠፋል። እንደ ተሜ ገለፃ “መብራቱን ማን እንደሚያጠፋው ከፈጣሪ በስተቀር የሚያው የለም።” እንደኔ ጥርጣሬ ደግሞ ባልቦላውን የሚመልሰው የኤልፓ ሰራተኛ እና አለቃውም እንደሚያውቁ እገምታለሁ።

እዝችው ላይ ይህንኑ አጋጣሚ አውራምባ ታይምስ ጋዜጣ ላይ በምጫጭርበት ወቅትም አስታውሳለሁ። ብዙውን ግዜ አውራምቦች አርብ አርብ “መብራት ተረኛ ነበሩ” ይሄ ነገር ቢሮ በቀያየሩ ቁጥር ሲከተላቸው እንደነበረም ትዝ ይለኛል። ያኔ በየዋህ ልቦና ነገሩ “የቤት ጣጣ” ይመስለኝ ነበር!

አሁን በአዲሳባ ገበያ ላይ “አርብ አርብ ይሸበራል ኢየሩሳሌም” ብላ በዕለተ ጁምአ ብቅ የምትለው ፍትህ ጋዜጣም በየ ሀሙሱ መብራት እየጠፋባት ተቸግራለች።  ባለፈው ሳምንት መብራቱን ያጠፋው ሰውዬ የህንፃውን በሙሉ ማጥፋት ሲገባው የፍትህን ለይቼ አጠፋለሁ ሲል ከፍትህ ዋና ቢሮ ጋር የማይገናኘውን የመፀዳጃ ቤቱን መብራት ስቶታል። በዚህም ምክንያት ፍትህ መፀዳጃ ቤት በር ላይ ታይታለች።

ይሄንን የቤት ጣጣ ማለት ከባድ ነው… “የመንግስት ጣጣ!” ሳይሆን አይቀርም!

አሽሙረኞችም ብለዋል “እነሆ ፍትህን ከመፀዳጃ  ቤት ደጃፍ የጣላችሁ እናንተ የፍትህ ሳምንትን ማክበር ይቻላችኋልን?

Media Control In Ethiopia

Written by: Graham Peebles April 19, 2012

Democracy Denied

Democracy sits firmly upon principles of freedom, justice, social inclusion and participation in civil society. Where these qualities of fairness are absent so too is democracy, for the word is not the thing, to speak of democratic values is easy enough, to dismantle repressive methods and State practices that deny there expression is quite another. President Meles Zenawi Asres of Ethiopia knows little of democracy, human rights or the manifestation of democratic principles and much of repression and intimidation. The EPRDF government rules Ethiopia with a heavy hand of control, restricting completely free assemble – a universal right written into the Universal Declaration of Human Rights (UDHR), inhibiting the freedom of the media and denying the people of Ethiopia freedom of expression in manifold ways.

Media freedom is a basic pillar of any democratic society. Freedom of political expression, freedom of speech, and freedom of the press are essential elements of a democracy. Whilst media independence throughout the world is contentious at best, autonomy from direct State ownership and influence is a crucial element in establishing an independent media. The Ethiopian State owns and strictly controls the primary media of television and radio. Not only is there no independent TV and radio in Ethiopia, but access to information is also tightly controlled, as Human Rights Watch (HRW) makes clear in its report, One Hundred Ways of Putting Pressure. Violations of Freedom of Expression and Association in Ethiopia, “the independent media has struggled to establish itself in the face of constant government hostility and an inability to access information from government officials.” Since the 2005 elections in Ethiopia the government has systematically introduced tighter and tighter methods of control, HRW continues, over the past five years the Ethiopian government has restricted political space for the opposition, stifled independent civil society, and intensified control of the media.

Owning information

Since the end of the civil war in 1991 privately owned newspapers and magazines have been appearing and despite heavy regulation by the Meles government, this area of Ethiopian media is expanding. This the government reluctantly tolerates, knowing that print media is of little significance, due to low literacy of the adult population (48%), a shameful figure that the EPRDF is no doubt delighted with, high levels of poverty and poor infrastructure making distribution difficult, newspapers are not widely circulated or read, consequently the main source of information for the majority of people is the state owned television and radio, which serve as little more than a mouthpiece of propaganda for the resident regime, the EPRDF.

Internet media is also restricted, with access to the web the lowest in Africa; Research & Markets found “Ethiopia has the lowest overall teledensity in Africa. The population is approaching 90 million, but there are less than 1 million fixed lines in service, and a little more than 3.3 million mobile subscribers. The number of internet users is dismal – below 500,000 at the end of 2009.” 1 The World Bank puts the figure a little higher at 7.5% of the population. In another demonstration of democratic duplicity, the government of Ethiopia controls all telecommunications. Internet and telephone systems must run through the State owned Ethiopian Telecommunications Corporation. The vast majority of the population – 82.40% in 2010, according to a World Bank report released in 20112, live in rural areas and have no access to the ‘worldwide web’ at all. By maintaining monopoly control of telecommunications the Ethiopian Government is denying the majority of the population access to another key area of mass information. This is an additional infringement of basic democratic principles of diversity and social participation, as Noam Chomsky makes clear “The most effective way to restrict democracy is to transfer decision-making from the public arena to unaccountable institutions: kings and princes, priestly castes, military juntas, party dictatorships, or modern corporations.”3 Party dictatorships fits the Ethiopian government tailor-made, although their arrogance and vanity would no doubt prefer the title of ‘kings and princes’, Emperor Meles perhaps, following in the brutal glow of that other conceited controller Halie Sellassie. The EPRDF regime is in fact a dictatorship and known as such to the majority of Ethiopians living inside and indeed outside the country, who are courageous enough to speak out and make their views known. Courageous indeed, for as with all cowardly brutal states, the EPRDF rules by violence, intimidation and fear, HRW again Ethiopia’s citizens are unable to speak freely, organize political activities, and challenge their government’s policies through peaceful protest, voting, or publishing their views without fear of reprisal. Such is democratic living under the Meles machine.

Law Breakers

Freedom of thought, freedom of expression and of information is a basic requirement under the UDHR. Article 19 makes this clear “Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right includes freedom to hold opinions without interference and to seek, receive and impart information and ideas through any media and regardless of frontiers.” Although the UDHR is not in itself a legally binding document, it provides moral guidance for states and offers a clear indication of what we as a world community have agreed as the basic requirements of correct governance and civilized living. In the preamble is stated “it is essential, if man is not to be compelled to have recourse, as a last resort, to rebellion against tyranny and oppression, that human rights should be protected by the rule of law.” Tyranny and oppression is the cloud under which the good people of Ethiopia are living and have lived for the twenty-year rule of President Meles and co. It is through the implementation and enforcement of international law, established to safeguard the people’s basic human rights that the suffering and injustices may and will be brought to an end. The sister document to the UDHR the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) provides such legal protection and is indeed legally binding. There we find, Article 19, paragraph 1 ” Everyone shall have the right to hold opinions without interference.” And paragraph 2 “ Everyone shall have the right to freedom of expression; this right shall include freedom to seek, receive and impart information and ideas of all kinds, regardless of frontiers, either orally, in writing or in print, in the form of art, or through any other media of his choice.”

Ethiopia ratified this international treatise on 11th June 1993, and is therefore legally bound by its articles. By imposing tight regulatory controls on media inside and indeed outside of Ethiopia, the case of ESAT TV based in Holland, whose satellite signal is repeatedly [illegally} blocked by the EPRDF, is an important case in question. Not only is the Ethiopian government in violation of international law, but by completely restricting the freedom of the media and inhibiting completely any hint of dissent, the regime is also in contradiction of its own constitution. Article 29, entitled rather optimistically ‘Right of Thought, Opinion and Expression’ states, 1. Everyone has the right to hold opinions without interference. 2. Everyone has the right to freedom of expression without any interference. This right shall include freedom to seek, receive and impart information and ideas of all kinds, regardless of frontiers, either orally, in writing or in print, in the form of art, or through any media of his choice. 3. Freedom of the press and other mass media and freedom of artistic creativity is guaranteed. Freedom of the press shall specifically include the following elements: (a) Prohibition of any form of censorship. (b) Access to information of public interest.4 Clear and noble words, indeed democratic in content and tone, however words that sit filed neatly upon the shelf of neglect and indifference, as the people suffer and cry out to their mother country, serve only as a mask of convenience and deceit allowing the betrayal of the many to continue. Human Rights Watch gently states, the 1995 constitution incorporates a wide range of human rights standards, and government officials frequently voice the state’s commitment to meeting its human rights obligations. But these steps while important, have not ensured that Ethiopia’s citizens are able to enjoy their fundamental rights.

State suppression

In 2009 the EPRDF passed two inhibiting pieces of legislation that embody some of the worst aspects of the governments decent towards greater repression and political intolerance. The controversial CSO law, is according to HRW, one of the most restrictive of its kind, and its provisions will make most independent human rights work impossible. A ‘counterterrorism’ law was introduced at the same time; this second piece of repressive legislation allows the government and security forces to prosecute political protesters and non-violent expressions of dissent as terrorism. Since the introduction of these internationally criticised laws, the UN Jubilee Campaign in its report ‘Human Rights Council Universal Periodic Review Ethiopia’ recommends the adoption of this law [emphasis mine] be repealed,” the umbrella term ‘terrorist’, meaning anyone who disagrees with the party/state line continues to be used and manipulated as justification for all manner of human rights violations and methods of suppression and control – the aim of all dictatorships. What defines a terrorist or an act of terrorism remains vague and ambiguous, enabling the Meles regime to construct definitions that suit them at any given time. Amongst other travesties of justice the legislation, The Bureau of Investigative Journalism reveals, “permits a clamp down on political dissent, including political demonstrations and public criticisms of government policy, it also deprives defendants of the right to be presumed innocent.“5 A primary function of the media in a democratic society is to examine and criticise the government and provide a public platform for debate and participation. This law denies such interaction and freedom of expression. The law is in violation of the ICCPR and blatantly contravenes the much-championed Ethiopian constitution; idealised images of goodness, remaining un-manifest, stillborn.

The anti-terror law is a pseudonym for a law of repression and control, made and enforced by a paranoid regime, that is determined to use all means in its armoury to quash any dissent and maintain a system of disinformation and duplicity. Media organisations that disagree with the EPRDF party line run the risk of being branded, under this law ‘terrorists’, arrested and imprisoned as such. Dawit Kebede, editor-in-chief of Awramba Times, says “the law provides a pretext for the government to intimidate and even arrest journalists who fall afoul of its wording. Kebede said the regulations were a government campaign to oppress all forms of dissident activity.” (Ibid) This new unjust law completely inhibits ability of the media to report anything that is deemed critical of the current government. All opposing voices to policy are stifled; journalists are frightened and the facility to expose and criticize the many serious violations of human rights, to provide a balanced view of the issues facing the country are denied. The rights to freedom of expression and association are completely restricted, all independent voices have been virtually silenced and freedom of speech and opinion are denied. Human Rights Watch makes clear its concern, over the past five years the Ethiopian government has restricted political space for the opposition, stifled independent civil society, and intensified control of the media.6

Control flows from fear, the greater the dishonesty, corruption and greed the more extreme the controls become. Under the neglectful corrupt governance of the EPRDF, Ethiopians are subjected to a range of human rights abuses and violations political opposition has been unofficially banned, making this democracy sitting in the Horn of Africa a single party dictatorship. The UN in its human rights report finds, “resistance to opposition has become the primary source of concern regarding the future of human rights in Ethiopia” and confirms the view of HRW, stating “The CSO law directly inhibits rights to association, assembly and free expression.” The Meles regime seek, as all isolated corrupt dictatorships do, to centralize power, deny dissent and freedom of expression and suppress the people by intimidation, violence and fear. Creating an atmosphere of apprehension, extinguishing all hope of justice, true human development and freedom from tyranny. Disempowerment is the aim, the means are well known, crude and unimaginative, keep the people uneducated, deny them access to information, restrict their freedom of association and expression and keep them entrapped.

Demanding justice

The downtrodden suppressed people of Ethiopia, living under the brutality of the Meles regime, whose human rights are being ignored, without an effective media, have no voice. The controls that deny media freedom and the people the freedom of association and expression, guaranteed under the Ethiopian constitution and international law, must be repealed, HRW in its detailed report makes a series of basic demands of the Ethiopian government, which reinforce this, key among them is the call to “Guarantee unrestricted access to Ethiopia to international media and independent human rights investigators, and cease harassment of Ethiopian media.”

The days of the dictator are over, no amount of repressive legislation can any longer safeguard a regime that rules through violence and inhibition. Meles and his cronies ensconced behind armed walls of duplicity, may well seek control, the fearful always do, the will of the people though is for freedom, justice and peace, enjoy your privilege President Meles, for your days are numbered, the will of the people must and shall be done for justice and the rule of law underlies their every call for liberty and the observation of their human rights.

UN special rapporteur on human rights for migrants are concerned about the return agreement with Ethiopia

Posted by Iver Neumann on 18. April 2012 in Humanrights, Politics | ∞

THE LETTER:

His Excellency
Mr. Steffen Kongstad
Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary
Permanent Representative of Norway
Permanent Mission of Norway to the United Nations Office at Geneva

NATIONS UNIES
HAUT COMMISSARIAT DES NATIONS UNIES AUX DROITS DE L’HOMME
PROCEDURES SPECIALES DU CONSEIL DES DROITS DE L’HOMME    UNITED NATIONS
OFFICE OF THE UNITED NATIONS HIGH COMMISSIONER FOR HUMAN RIGHTS
SPECIAL PROCEDURES OF THE HUMAN RIGHTS COUNCIL
Mandate ,of the Special Rapporteur on the human rights of migrants.
Téléfax: (41-22)917 9006
Télégrammes: UNATIONS, GENEVE
Téléx: 41 29 42
Téléphone: (41-22) 917 9359
Internet www.ohchr.org
E-mail: urgent-action@ohchr.org
REFERENCE: AL, G/SO 214 (106-10)
NOR 1/2012
Address; Palais des Nations CH-1211 GENEVE 10
Excellency.
His Excellency
Mr. Steffen Kongstad
Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary
Permanent Representative of Norway
to the United Nations Office at Geneva
Avenue de Budé 35 bis
Case postale 274
1211 Geneva 19
I have the honour to address you in my capacity as Special Rapporteur on the’ human rights of migrants pursuant to General Assembly resolution 60/251 and to Human Rights Council resolution 17/12.
In this connection, I would like to bring to the attention of your Excellency’s Government information I have received regarding the repatriation agreement between Norway and Ethiopia. I will also be sending a similar letter to the Government of Ethiopia.
According to the information received:
A Memorandum of Understanding (MOU) between the governments of Norway and Ethiopia concerning assisted return of Ethiopian nationals residing in Norway was signed on 26 January 2012. Ethiopian nationals whose request for a refugee status or residence permit has been rejected, and those with pending application for asylum who decide of their own free will to return to Ethiopia are being offered’ an opportunity to return voluntarily to Ethiopia with support from the , Norwegian authorities.
The MOU provides that Norwegian authorities commit themselves to sharing with the Ethiopian authorities “as much information as possible with regard to the returnees” (article 3.4). It is alleged that this could put them at risk when they are returned to Ethiopia. Furthermore, the MOU does not provide for guarantees that the returnees will not be subjected to harassment, threats, persecution, discrimination or criminal investigations upon their return to Ethiopia. The MOU (annex 2) provides that the Norwegian authorities shall submit a return application (for the persons to be returned) to the Ethiopian Ministry of Foreign Affairs and to the National Intelligence and Security Services/Immigration.
The MOU (annex 1) further provides that the Ethiopian Administration for Refugee and Returnee Affairs (ARRA) will be responsible for the implementation of the return and reintegration programme in Ethiopia. It is alleged that ARRA does not have any experience relating to reintegration of individuals. According to the MOU, ARRA will receive a sum of money per returned person (NOK 26 000 per person plus administrative costs).
-Reportedly, repatriation agreements Norway has entered into with other countries in the past have provided that personal information concerning the content of asylum application should not be disclosed, and that the receiving country undertakes to protect the returnees against harassment, threats, persecution, discrimination and criminal prosecution. Furthermore, in the past, reintegration programmes have been managed by IOM or UNHCR.
Allegedly those who do not return voluntarily will be returned by force, starting on 15 March 2012. This may affect up to 400 persons, many of whom have been living in Norway for many years, established families in Norway and worked there legally until January 2011, when their work permits were withdrawn. Reportedly, persons who do not return voluntarily and who are returned by force will not receive reintegration support.
It is alleged that the freedoms of opinion and expression and peaceful assembly and association are not guaranteed in Ethiopia. Many of the rejected asylum seekers residing in Norway claim to have been political activists in Ethiopia, and fear that their lives could be in danger if they are returned to Ethiopia. It is further alleged that the deportations may result in rights abuses such as torture or ill-treatment.
Children who were born and raised in Norway, and who have never even been to Ethiopia will reportedly also be subjected to forced return. Reportedly, primary education is not free or compulsory in Ethiopia, which could lead to a regression in these children’s enjoyment of their right to education. Furthermore, 46 children who are either Norwegian citizens or have a permanent residence in Norway and who will remain there, will be separated from either their mother or father, whose asylum application has been rejected, and who will be subjected to forced return.
Concern is expressed at the lack of safeguards in place for the return and reintegration process- Concern is also expressed for the physical and mental integrity of persons who have been politically active with the Ethiopian opposition, should they be forcibly returned to Ethiopia. Concern isfurther expressed that forced return may not be in the best interests of the children concerned.
While I do not wish to prejudge the accuracy of these allegations, I would like to remind your Excellency’s Government that the enjoyment of the rights guaranteed in the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), ratified by Norway on 13 September 1972, is not limited to citizens of States parties but “must also be available to all individuals, regardless of nationality or statelessness, such as asylum seekers, refugees, migrant workers and other persons, who may find themselves in the territory or subject to the jurisdiction of the State Party” (CCPR/C/21/Rev.l/Add. 13 (2004), para. 10).
Furthermore, I would like to stress that your Excellency’s Government has the obligation to protect the right to physical and mental integrity of all persons within its territory or subject to its jurisdiction. Article 7 of the ICCPR provides that “No one shall be subjected to torture or to cruel, inhuman or degrading treatment or punishment. I would also like to recall article 3 of the Convention Against Torture and other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment, ratified by Norway on 9 July 1986, according to which no State Party shall expel, return (“refouler”) or extradite a person to another State where there are substantial grounds for believing that he would be in danger of being subjected to torture. For the purpose of determining whether there are such grounds, the competent authorities shall take into account all relevant considerations including, where applicable, the existence in the State concerned of a consistent pattern of gross, flagrant or mass violations of human rights. In this respect, I would like to refer to the Committee against Torture, which in 2010 was “deeply concerned about numerous, ongoing and consistent allegations concerning the routine use of torture by the police, prison officers and other members of the security forces, as well as the military, in particular against political dissidents and opposition party members, [...]” in Ethiopia (CAT/C/ETH/CO/1, para 10.
I would also like to draw your attention to article 33 of the 1951 Convention on the Status of Refugees and its protocol, ratified by Norway on 23 March 1953 and 28 November 1967 respectively, which stipulate that no Contracting State shall expel or return (“refouler”) a refugee in any manner whatsoever to the frontiers of territories where his life or freedom would be threatened on. account of his race, religion, nationality, membership of a particular social group or political opinion.
While noting that your Excellency’s Government is currently working on a white paper on asylum-seeking children (Stortingsmelding om barn på flukt), it is of particular concern that the MOU does not seem to take into account the particular protection measures that should be put in place for children. In this regard, allow me to remind your Excellency’s Government of article 3 of the Convention on the Rights of the Child, ratified by Norway on 8 January 1991, which provides that in all actions concerning children, whether undertaken by public or private social welfare institutions, courts of law, administrative authorities or legislative bodies, the best interests of the child shall be a primary consideration. In this respect I would like to refer to the concern expressed by the Committee on the Rights of the Child in 2010, that in Norway, “the principle of primary consideration of the best interests of the child is not yet applied in all areas affecting children, such as [...] immigration cases” (CRC/C/NOR/CO/4, para 22). I would also like to recall article 2(2) of the Convention which provides that all appropriate measures shall be taken “to ensure that the child is protected against all forms of discrimination or punishment on the basis of the status, activities, expressed opinions, or beliefs of the child’s parents, legal guardians, or family members”.
In the event that your investigations -support or suggest the above allegations to be correct, I urge your Excellency’s Government to take all necessary measures to guarantee that the rights and freedoms of Ethiopian nationals at risk of forced return are respected.
As it is my responsibility, according to the mandate entrusted to me by the Human Rights Council, to clarify all information brought to my attention, I would greatly appreciate additional details from your Excellency’s Government concerning the above MOU and its implementation plan. I would in particular appreciate to receive information on the following points:
1.    Are the facts alleged in the above summary of the case accurate?
2.    How will your Excellency’s Government monitor how ARRA spends the money it receives for the implementation of the return and reintegration programme?
3.    What is the role of the National Intelligence and Security Services in the return and reintegration process?
4.    How will your Excellency’s Government ensure that the authorities in Ethiopia comply with the absolute prohibition of torture vis-a-vis the returnees?
5.    What measures has your Excellency’s Government taken or does it intend to take to ensure an individual assessment of all Ethiopian nationals subjected to forced return; those who may be in need of international refugee protection or who are in need of human rights protection for other reasons?
6.    What measures has your Excellency’s Government taken or does it intend to take to ensure an evaluation of the best interests of the child in relation to each Ethiopian child (any person under the age of 18 years) who may be subjected to forced return?
7.    Please provide information on the status of the negotiations relating to other repatriation agreements between your Excellency’s Government and other countries, please indicate the contents of these agreements, and please send me a copy of the draft texts of the agreements, if available.
I would greatly appreciate receiving the above information from your Excellency’s Government within 60 days. Your Excellency’s Government’s response will be made available in a report to the Human Rights Council.
I remain at your disposal for any further clarification you may require and hope to . be able to continue this constructive dialogue with you and your Excellency’s Government. Please note that I can be contacted through the Office of the High Commissioner for Human Rights (Ms. Christel Mobech at cmobech@ohchr.org, and Ms. Federica Donati at fdonati@ohchr.org, tel: + 41 22 917 9995 / + 41 22 917 9496; or any of them at: migrant@ohchr.org).
Please accept, Excellency, the assurances of my highest consideration.
Francois Crepeau
Special Rapporteur on the human rights of migrants

Eritrea denies Ethiopian gold mine abductions By William Davison, Bloomberg

 By William Davison, Bloomberg | April 18, 2012

ADDIS ABABA (Apr 18) -- Eritrea’s government denied accusations by Ethiopian Prime Minister Meles Zenawi that it was responsible for abducting more than 100 gold miners in northwestern Ethiopia.

The incident, which took place “recently,” was one of a series that prompted a counter-offensive by Ethiopian forces on March 15, when they attacked three military bases inside Eritrea used by rebels to attack Ethiopia, Meles told lawmakers yesterday in the capital, Addis Ababa. He didn’t provide a more specific timeframe on when the abductions took place.

“It has become the modus operandi of Ethiopia to blame everything on Eritrea,” Girma Asmerom, Eritrea’s ambassador to the African Union, said in an interview today. “They think by lying and lying the lies may be perceived to be true.”

Ethiopia and Eritrea fought a war from 1998 to 2000 that killed 70,000 people, according to the Brussels-based International Crisis Group. Last month’s attack in southeastern Eritrea followed the January killing of five European tourists by Eritrea-backed insurgents, according to Ethiopia. Eritrean President Isaias Afwerki’s government denied any involvement in the incident.

Cross-border abductions such as those carried out in Ethiopia’s northwestern Tigray region occur regularly, Ethiopian Communications Bereket Simon said in a phone interview today from Addis Ababa, without providing further details.

“The proportional measure was taken in account of all the misdeeds,” he said. A return to all-out war is unlikely, Meles said yesterday.

UN Sanctions

Eritrea has been under United Nations sanctions since 2009 for allegedly supporting rebels in the Horn of Africa region, including al-Qaeda-backed militants in Somalia. Ethiopia accuses Eritrea of backing groups including the rebel Ethiopian Unity and Freedom Force, which yesterday claimed responsibility for an attack on Metema town in Ethiopia’s Amhara region on April 11.

About 20 buildings, including the Khartoum Hotel, were burned down, the group said in an e-mailed response to questions yesterday. Many of the properties were owned by members of the Tigray People’s Liberation Front, which is a member of Ethiopia’s five-party ruling coalition and led by Meles, the EUFF said.

The rebel organization, which was established in June, also said it attacked a convoy in which the governor of Sudan’s Gadarif state was travelling on April 9.

While the claims are the “usual fabrications”, all such groups are supported or “directly manipulated” by Eritrea, according to Bereket.

Eritrea does not want to destabilize its neighbors by backing rebel groups, according to Girma.

“It has selfish interests in a stable, united and developed Ethiopia and Sudan,” he said. “They are big markets.”

---
To contact the reporter on this story: William Davison in Addis Ababa via Nairobi at pmrichardson@bloomberg.net.
To contact the editor responsible for this story: Paul Richardson in Nairobi at pmrichardson@bloomberg.net.

Meles accuses Eritrea of kidnappings

By Aaron Maasho, Reuters | April 18, 2012

* Meles says Addis Ababa has taken unnamed measures

* Claims come a month after Ethiopia raids inside Eritrea

* Asmara denies links

ADDIS ABABA, April 17 (Reuters) - Ethiopian Prime Minister Meles Zenawi accused Eritrea on Tuesday of abducting dozens of Ethiopian miners from the country's northwest, in a potential escalation of tension between the arch-enemies.

Ethiopian troops crossed into the Red Sea state last month and attacked what they said were military bases used by rebels to stage raids, including a January attack that killed five Western tourists in Ethiopia's remote Afar region.

These attacks were the first on Eritrean soil that Ethiopia has admitted to since the end of a devastating 1998-2000 border war, sparking concern that their unresolved frontier spat could escalate into a full-scale war.

"They (Eritrean government) recently kidnapped more than 100 young miners who were mining gold in our country's northwest. And in the northeast, they killed some tourists and kidnapped others," Meles said, the latter referring to the January raid.

"We have taken proportional measures in both locations," he told lawmakers in response to a question on relations with Eritrea.

Meles did not specify when and exactly where the abductions in the country's northwest Tigray region took place, nor the measures his country had subsequently taken.

Eritrean officials were not immediately available for comment, but they often dismiss their rivals' allegations as a ploy to harm Eritrea's reputation.

Ethiopia routinely accuses Asmara of supporting Ethiopian separatist groups. It blamed an Afar rebel movement for the kidnapping of Westerners in its northern Afar region in 2007, and again for the attack in the same area earlier this year.

Gunmen killed two Germans, two Hungarians and an Austrian in a dawn attack on a group of tourists in the remote Afar region on January 17, and seized two Germans and two Ethiopians.

A rebel group in the Afar region said in February it had freed the two Germans, although there has been no official confirmation of the release.

After the border war, the Hague-based Eritrea-Ethiopia Boundary Commission ruled that the flashpoint town of Badme belonged to Eritrea but the village remains in the hands of its neighbour, which is calling for negotiations to implement the ruling.

Asmara blames the international community for the impasse, and President Isaias Afewerki last month accused the United States of plotting the Ethiopian raids.

Ethiopia is Washington's biggest ally in the Horn of Africa region and has deployed troops in lawless Somalia to fight al Qaeda-linked insurgents in Somalia.

"The military incursions were plotted by Washington with the aim of diverting attention from implementing the boundary commission's decision," Isaias said in an interview with state television. (Editing by Yara Bayoumy)

Ethiopia: The Bridge on the Road(map) to Democracy

By Alemayehu G Mariam | April 16, 2012

---

Prof. Al  Mariam

Last week I had an opportunity to address a town hall meeting in Seattle sponsored by the Ethiopian Public Forum in Seattle (EPFS), a civil society organization dedicated to promoting broad dialogue, debate and discussion on Ethiopia’s future. I was asked to articulate my views on Ethiopia’s transition from dictatorships to democracy in light of my recent emphatic commentaries on the subject.

My views on Ethiopia’s transition to democracy originate in and are shaped by my own deepening concerns over the massive, sustained and gross human rights violations in that country. My active involvement in Ethiopian “affairs” and human rights advocacy dates back to 2005 when troops under the direct personal command and control of Meles Zenawi massacred 193 unarmed protesters and wounded 763 others.  Prior to 2005, my interest in Ethiopian “affairs” was academic and involved editorial work in the publication of a scholarly journal and a popular magazine on Ethiopia. 

The  2005 massacres presented me several stark choices: pretend the massacres did not happen; express fleeting private moral outrage and conveniently forget the whole thing; hope someone will take up the cause of these victims of crimes against humanity, or take an active advocacy role and speak truth to those who abuse and misuse power. I embraced the old saying, “The only thing necessary for the persistence of evil is for enough good people to do nothing.” I chose to become a human rights defender and advocate.   

Democracy (at least in its liberal form) is a form of government based on popular sovereignty (supremacy of the people), but it is an empty  shell if it is not infused with the values of freedom (of association, expression, press), and respect for human rights and accountability (rule of law, independent judiciary, transparency and free and fair elections including  competitive political parties and civil society organizations). Article 21(3) of the Universal Declaration of Human Rights forges the link between democracy and human rights: “The will of the people shall be the basis of the authority of government; this will shall be expressed in periodic and genuine elections…” The International Covenant on Civil and Political Rights enshrines a host of political rights and civil liberties which provide the foundation for meaningful and functioning democracies. More narrowly, I regard the struggle for human rights in Ethiopia to be a struggle for democracy and vice versa. That is why I am interested in Ethiopia’s smooth transition from dictatorship to democracy; for I believe that if there is a successful democratic transition in Ethiopia, human rights will be protected, promoted and defended.  

The Bridge on the Road  to Democracy 

We can conceive of the transition from dictatorship to democracy as a metaphorical journey on the road to progress, freedom and human enlightenment (democracy) or a regression to tyranny, subjugation and bondage (dictatorship). Societies and nations move along this road in either direction. Dictatorships can be transformed into democracies and vice versa. But the transition takes place on a bridge that connects the road from dictatorship to democracy. It is on this bridge that the the destinies of nations and societies, great and small, are made and unmade. If the transition on the bridge is orderly, purposeful and skillfully managed, then democracy could become a reality. If it is chaotic, contentious and combative, there will be no crossing the bridge, only pedaling back to dictatorship. My concern is what could happen on the bridge linking dictatorship to democracy in Ethiopia when that time comes to pass. 

I believe Ethiopia is rapidly advancing towards that bridge on the road to democracy hastened by a wide variety of factors: The regime has no legitimacy despite its ridiculous claim that it won 99.6 percent of the parliamentary seats. The economy is in shambles. “Ethiopia had the second-highest inflation rate in [2011], when it peaked at 40.6 percent, according to Addis Ababa-based research group Access Capital SC”. Last month, the IMF reported, “Ethiopia still faces significant challenges, in particular containing still-high inflation, raising savings, and meeting enormous investment needs.” Last year, the IMF warned, “High inflation is undermining poverty reduction efforts. A highly distorted monetary policy represents a severe drag on growth and is undermining macroeconomic stability. Ethiopia’s approach to industrial development is largely ineffective given the extremely low level of manufacturing and industrial development, low productivity levels, and persistent trade deficit.”

The visceral anti-regime attitude is palpable throughout the country and magnified more conspicuously in the regime's massive crackdown and repression. The displacement of large numbers of people in what some have called “ethnic cleansing” seems to have crystallized definite patterns of antagonism towards the regime from all sides. The complete closure of political space has spawned fear and loathing in the population. The disparity between the ruling regime and its supporters and the masses continues to fuel massive discontent. The regime is completely bereft of any new or creative ideas to overcome the complex social, political and economic  problems proliferating in the society; and the cosmetic PR about building dams and expanding investments to mask basic problems has drawn more opposition and ridicule domestically and from external sources. In sum, the evidence and signs of decay in the regime are manifest and numerous. Whether collapse comes from internal implosion, popular uprising or other factors cannot be predicted. 

A Bridge Too Near 

If we accept the philosophical principle that human history is essentially a struggle for freedom and against tyranny and dictatorship, then the natural human tendency is to seek freedom and avoid tyranny. Tyrants and dictators believe that they can always stifle the people's yearning for freedom through the use of force or corruption. But the inexorable march towards freedom imposes its own immutable historical  laws on tyrants. The foremost law of dictatorships and tyrants is that they always fall. As Gandhi noted: “All through history, there have been tyrants and murderers, and for a time they seem invincible, but in the end, they always fall. Think of it, always.” Just over the past year, we have seen dictators fall like dominoes in Tunisia, Libya, Egypt and Yemen. The impulse for freedom and human dignity could no longer be contained by the secret police and the armed forces of the dictators in these countries.
The second law is that fallen dictatorships always leave behind chaos, conflict and strife. That has been amply demonstrated in the wake of the “Arab Spring”. The third law is that the outcome of the fall of dictatorships is unpredictable. To be sure, the fall of dictatorships does not guarantee the rise of democracy. In fact, more likely than not, it often leads to the rise of another dictatorship because, more often than not, those who seek to dethrone the dictators aim to enthrone themselves and continue to do business as usual. Stated differently, new bottle old wine. 
The fourth law is that some dictators will fight to the end to avoid a fall and cling to power; others are more calculating, cunning and rational. When the jig is up, some dictators will fight and others will catch the next flight.  Ben Ali of Tunisia caught the first plane out to Saudi Arabia. Ali Saleh of Yemen fought even after he was singed and disfigured in a rocket attack on his palace. This past February Zenawi granted him asylum after Saleh was denied entry in every other country where he sought refuge. Gadhafi fought to the bitter end until he was captured in a tunnel and killed like a sewer rat. Laurent Gbagbo of Cote d’Ivoire also fought to cling to  power until he was collared like a street thug and turned over to the International Criminal Court to face charges of crimes against humanity. Bashir al-Assad continues to fight and cling to power as his security forces kill, maim and displace thousands of Syrians.
The fifth law is that the transition between the fall of dictatorships and transition to democracy can be managed to minimize the effects of the first four laws. The fifth law applies to the bridge on which the transition from dictatorship to democracy takes place and is the most critical phase in determining the destiny of Ethiopia for generations to come. The first four laws are historically predetermined, but the fifth law is entirely in our hands.
Chaos Creates Ideal Conditions for (Power) Thieves
On the bridge to democracy, there is often a collision between individuals and groups doggedly pursuing power, the common people tired of those who abuse and misuse power and the dictators who want to cling to power.  The chaos that occurs on the transitional bridge from dictatorship to democracy creates the ideal conditions for the hijacking of political power, theft of democracy and the reinstitution of dictatorship in the name of democracy. There is an instructive Ethiopian adage that helps explain this situation more clearly: “Helter-skelter creates ideal conditions for thieves (gir gir le leba yimechal)”.
On the bridge to democracy, all sorts of actors and players will crawl out of the wood work to jockey for power. All sorts of intrigues, power games and shenanigans will be played out. A probable scenario based on historical evidence in Ethiopia suggests the following: Major outside forces will attempt to control and manage the transitional bridge, the transitional period and the transition itself. They will present themselves as “mediators”, offer their resources to manage the transition by managing the stakeholders. They will likely activate their prearranged “leaders” and groups and stage a transitional drama for the general public who are only too happy to see the end of dictatorship and wishfully hopeful of a new democratic beginning. In such a situation, the “mediators” will be in the driver seat of the transitional bus. They will transport the passengers over the bridge to wherever they want.
The military (at least the leadership) will seek to grab political power with the excuse that there is a need to maintain law and order during the transitional period and with false promises of elections and accountability for corruption and human rights violations in an attempt to win public and donor support. If the military intervenes in the transitional process, there will be no transition, only consolidation of military power over civilians. Political parties will regroup and prepare for a power play. Repressed internal forces will likely resurface after the fall of dictatorship to assert their interests and take a seat at the bargaining table. They will try to take advantage of the transitional chaos to position themselves for power and flex their muscles to demonstrate their intentions. New groups will be constituted and present themselves as power contenders and stakeholders. Regional powers will seek a role in the transition to determine an outcome that is favorable to them. Supporters of the fallen dictatorship will try to regroup and reclaim power, or more likely realign themselves with any group they believe will protect their interests and shield them from accountability.
As the various groups jockey for power and influence, the people will be mere pawns in a gambling game of power theft. They will be mobilized along ethnic, linguistic, religious, regional and communal lines. Historic grievance will be unearthed, threats of secession and acts of insurgency will be undertaken, mutual recriminations, accusations and denunciations will dominate the public airwaves. In the end, the people will be left holding a bag filled with confusion, despair, misery, hardship and heartbreak.
On the chaotic (gir gir) transitional bridge, one thing will surely occur: A power vacuum. It is in the chaos and power vacuum that a few calculating and well-organized groups and individuals will execute a well-planned strategy to swiftly capture the ultimate prize of political power and thwart the transition from dictatorship to democracy.
Failing to Plan is Planning to Fail
We need to plan for the inevitable, inescapable and unstoppable transition of Ethiopia from dictatorship to democracy. Dictatorship will end in Ethiopia. It is only a matter of when. Democracy will also rise in Ethiopia. It is a matter of how and what type. Let me use another Ethiopian adage to make my point clear: “Sergena meta, berbere kentisu.” (The wedding party has arrived, let us begin to prepare the meal.) The point is that it necessary to begin a purposeful dialogue and plan ahead about the prerequisites for an effective and smooth transition to democratic governance now, not when the dictatorship falls.
I believe dialogue needs to begin now on at least four major issue areas: 1) how to engage and increase the capacity of key stakeholders in identify potential triggers of violence during political transitions and preventing them; 2) identifying and devising strategies and opportunities for reducing ethnic, religious and communal tension and conflict in anticipation of a transition; 3) enhancing the role of civil society institutions in facilitating public engagement and interaction during the transitional period, and 4) anticipating critical constitutional issues that could significantly impair the transitional process.
The failure to plan for an inevitable opportunity for democratic transition is tantamount to planning to thwart democracy and depraved indifference to the reinstitution of another dictatorship. We must learn from recent historical experience. The Libyans failed to plan for a transition and expediently (with the aid of outside “mediators’) united to bring down the Gadhafi dictatorship. Today, Libya appears to be teetering on the precipice of  tribal warfare and deeply beset by political, regional and political antagonisms. Tunisia seems to be doing much better both because Ben Ali left quickly which made the transitional period easier and also because the military was noticeably absent in the transitional process.
Egypt seems stuck on the transitional bridge. After the young demonstrators mobilized to end Mubarak's dictatorship with great sacrifice, they were sidelined by the very military that kept Mubarak in power for decades. Civil society organizations which were the driving forces of the revolution are now facing persecution and repression by the military. Egypt’s presidential election is scheduled for May but last week an Egyptian administrative court suspended the 100-member constitutional assembly which was supposed to draft a new constitution for post-dictatorship Egypt.
The suspension has thrown things into a tizzy and tensions are growing between the various secular and Islamist groups and the ruling military council which currently holds power. Having a new president without a constitution (worse yet with the old constitution) is like putting the cart before the horse. But there are real problems with the constitutional assembly that is dominated by members of the Muslim Brotherhood's Freedom and Justice Party and the Salafist Nour party (who hold a majority in parliament). Secularist members and even Islamic and Christian representatives withdrew from the assembly reading the handwriting on the wall.  Women were grossly under-represented on the assembly as were representatives of civil society institutions. Few of the assembly members had adequate knowledge of constitutional law to participate in meaningful drafting of such an important document. Beyond fair representation of stakeholders, there are some deeply divisive issues of constitutional significance in Egypt. The major one is the role of Islamic law (Sharia) in the new constitution. What safeguards will be in place to protect individual freedoms, women's rights and the rights of religious minorities and other groups? Ethiopians can learn a great deal from the Egyptian transitional experience.
Who Should Lead the Dialogue on the Transition from Dictatorship to Democracy?
Conventional wisdom says the important task of managing the transition from dictatorship to democracy should be left to the elites—the politicians, party leaders, bureaucrats, academics and other institutional leaders. They are believed to have the best and the brightest ideas for developing the “roadmap” and “action plans’ for a transition to democracy. But for there to be a truly a  successful transition followed by a durable democracy, the dialogue base must be expanded to broadly include civil society organizations, human rights advocacy groups, women and the youth. In fact, the likelihood of a successful transition is increased manifold if civil society organization, advocacy groups, women and youth take a leading role. The reasons are self-evident. Civil society organizations are critical to civil engagement and citizen action for participatory democracy. They are important in facilitating broad-based mobilization in a transitional period and in ensuring responsive governance in the post-transition period. They are also most effective in giving voice to the poor, the minorities and the vulnerable.
The youth are important because the future belongs to them. As George Ayittey explains, there are two generations in Africa: the Cheetah Generation and the Hippo Generation. “Cheetahs seek knowledge, innovation and look for solutions to their problems while Hippos blame others, seek handouts and generally drive our continent to the ground… The Cheetah Generation is a new breed of Africans who brook no nonsense about corruption. They understand what accountability and democracy is. They are not gonna wait for government to do things for them… Africa’s salvation rests on the backs of these cheetahs.” Ethiopia’s salvation rests in the palms of these Cheetahs.
Women need to be given a prominent role in the transitional dialogue because they have been historically ignored, discounted, overlooked and forgotten though they represent one-half of the population. There could be no true democracy where there is no gender equality, and that is one of the glaring inequalities in Ethiopia today. The evidence is incontrovertible that Ethiopian women today suffer significant sociocultural and economic discrimination and have far fewer opportunities than men for personal growth, education, and employment. But women’s involvement in the transitional dialogue is vital because they bring their own unique insights and perspectives to the problems. I believe women have special leadership qualities which are vital to democratic transition and governance. On balance, they tend to be more honest, intelligent, understanding and trusting than men. They are more compassionate than men and more likely to negotiate and compromise. But we will never know know the leadership potential of Ethiopian women because few have been given a chance to prove themselves. They must have a major role in the dialogue on Ethiopia’s transition from dictatorship to democracy.
From One Transitional Bridge to Many Permanent Bridges
All of the dialogue on Ethiopia’s transition to democracy must serve to build bridges across the ethnic divides, the religious chasms, linguistic and cultural cleavages and geographic differences. The dialogue ultimately must lead to a national consensus on a vision of democracy -- which I hope will lead to the creation of a government that always fears the people and a political system where the people never fear their government – which promotes peace, understanding and reconciliation of the people of Ethiopia.
So, let the dialogue, discussions and debates continue in the town halls, in the streets, parks and public squares, the villages and hamlets, the neighborhoods, the newspapers, the offices, the youth and women’s organizations, trade and farmers’ associations, meeting halls, the stadiums, restaurants, schools and universities, courthouses and parliaments and on the radio, television, the webpages, Facebook, Twitter, Youtube, Skype, instant messaging, blog pages and by email…
Let's get to work building bridges that connect people all across the Land of Thirteen Months of Sunshine!!!